کسی از شما خبر دارد که این علما چه چیزی را میخواهند اصلاح کنند؟
الگوی مصرف را؟
اصلا مگر ما برای مصرف٬ «الگو» هم داریم که بخواهیم آنرا اصلاح کنیم؟
خب. حالا گیریم که «الگو» داریم٬ بفرمایید ببینیم چه کسی میخواهد این الگو را اصلاح کند؟ با کدام ابزار؟ با کدام سیستم و تشکیلات؟ با کدام طرح و برنامه؟
آقاجون! اصلا این حرفها به قیافه این آقایون نمیخورد. این حرفها مال جوامعی است که مدیریت آن علمی است نه هردم بیلی و ولایت فقیهی. مال جاهایی است که مدیران آن برنامه‌ریزی و طرح و جدول زمانبندی حالی‌شان میشود. مال کشورهایی است که برای هر چیز آمار دارند. نظر سنجی دارند. مراکز تحقیقاتی و تدوین شاخص‌ها دارند. در چنین جوامعی اگر دولت در مصرف چیزی سهل‌انگاری کند رسانه‌های موافق و مخالف آنقدر آزادی دارند که مو را از ماست بیرون بکشند و حتی وزیر یا مسئولی را مجبور به استعفا کنند.
این حرفها مال آنجاست. نه مال نظام گل و بلبل جمهوری اسلامی.
اینها حتی با نفت صدو سی- چهل دلاری هم نتوانستند به اوضاع درهم پاشیده کشور سر و سامانی بدهند. حالا انتظار دارید بتوانند الگوی مصرف ما را تغییر بدهند؟
بابا جمع کنید این حرفها را.
البته من این مقام عظما را بهتر از شما می‌شناسم و میدانم چگونه این عنوان اصلاح الگوی مصرف را برای امسال انتخاب کرده است.اما بعضی از شما خیال میکنید علی آباد هم برای خودش شهری است و لابد خبرهایی هست و لذا این حرفهای مقام معظم را ممکن است جدی بگیرید. آقاجان همش کشکه. اینها تنبان خودشان را هم بلد نیستند بالا بکشند چه برسد به اصلاح الگوی مصرف.
من چند تا مثال ساده برایتان می‌زنم:
شما بهتر از من میدانید که بنزین در کشور ما چه نقش پر اهمیتی دارد. آنقدر بنزین مهم است که از آن بعنوان اهرمی علیه فشار به نظام نام می‌برند. یعنی اگر کشورهای غربی بتوانند جلوی ورود بنزین به ایران را بگیرند٬ قطعا مشکلات عمیقی را میتوانند بر ایران تحمیل کنند.
خب. اگر مسولین یک ذره عقل توی کله پوک‌شان بود٬ می‌آمدند جلوی مصرف بی‌رویه بنزین را میگرفتند.
ولی چرا نمی‌توانند در مصرف بی‌رویه بنزین اقدامی کنند؟ چون این کاره نیستند. چون آمار ندارند. اگر هم آمار بگیرند٬ آنرا دست‌کاری میکنند. اگر چهار تا کارشناس دلسوز هم بخواهند حرفی بزنند٬ فورا زیر پایشان را خالی میکنند. توی این سیستم چاپلوسی بیشتر از یک حرف کارشناسی اثر دارد. اینها حتی قادر نیستند جلوی تبخیر شدن بنزین را در هنگام پرکردن باک بنزین ماشین‌ها بگیرند. از این ساده‌تر؟
یا مثلا ببینید تلفات مصرف گندم و نان در کشور ما چگونه است. توی این سی ساله هیچوقت ما نتوانستیم جلوی واردات گندم را بگیریم. همین سال گذشته چندین میلیارد دلار گندم وارد کردیم. سالهاست که ایران جزو مهمترین خریداران گندم در دنیاست . بر اساس آماری که چند سال پیش سازمان غله داده بود٬ یک سوم واردات گندم ایران از طریق پخت غیر صحیح تلف میشود. یعنی هر ساله میلیاردها پول این ملت بدبخت را میدهند گندم و نهایتا یک سوم آنرا می‌ریزند جلوی گاو‌ها.
خب. ای مدعی مدیریت جهانی! ای نایب امام زمان! لااقل بجای اینکه پول‌های این ملت را بریزی توی حلق حماس و عنترهای حسن نصرالله برو یک فکری به حال الگوی مصرف نان این ملت بکن. بجای اینکه پول ملت را بدهی به چین و کره شمالی برایت موشک دور برد درست کنند٬ برو یکسری دستگاههای مکانیزه پخت نان تهیه کن که اینقدر تلفات گندم نداشته باشیم.
آخرین مثال. ببینید. کانادا پرآب ترین کشور دنیاست و مشگلی درتامین آب آشامیدنی ندارد ولی همین کشور٬ از سالها قبل برای مصرف آب برنامه‌ریزی کرده است. اما برعکس٬ ایران در یک منطقه کم آب قرار گرفته ولی میزان تلفات آب آن (فقط در مسیر لوله‌های زیر زمینی ) یک رقم نجومی و سرسام آوری است.
آیا بنظر شما این مملکت ماهواره نیاز دارد یا نوسازی شبکه آبرسانی؟
بخاطر این چیزهاست که من میگویم این فرمایشات مقام عظما از روی باد معده مبارک است نه از روی تدبیر و سنجش.
الگوی مصرف را؟
اصلا مگر ما برای مصرف٬ «الگو» هم داریم که بخواهیم آنرا اصلاح کنیم؟
خب. حالا گیریم که «الگو» داریم٬ بفرمایید ببینیم چه کسی میخواهد این الگو را اصلاح کند؟ با کدام ابزار؟ با کدام سیستم و تشکیلات؟ با کدام طرح و برنامه؟
آقاجون! اصلا این حرفها به قیافه این آقایون نمیخورد. این حرفها مال جوامعی است که مدیریت آن علمی است نه هردم بیلی و ولایت فقیهی. مال جاهایی است که مدیران آن برنامه‌ریزی و طرح و جدول زمانبندی حالی‌شان میشود. مال کشورهایی است که برای هر چیز آمار دارند. نظر سنجی دارند. مراکز تحقیقاتی و تدوین شاخص‌ها دارند. در چنین جوامعی اگر دولت در مصرف چیزی سهل‌انگاری کند رسانه‌های موافق و مخالف آنقدر آزادی دارند که مو را از ماست بیرون بکشند و حتی وزیر یا مسئولی را مجبور به استعفا کنند.
این حرفها مال آنجاست. نه مال نظام گل و بلبل جمهوری اسلامی.
اینها حتی با نفت صدو سی- چهل دلاری هم نتوانستند به اوضاع درهم پاشیده کشور سر و سامانی بدهند. حالا انتظار دارید بتوانند الگوی مصرف ما را تغییر بدهند؟
بابا جمع کنید این حرفها را.
البته من این مقام عظما را بهتر از شما می‌شناسم و میدانم چگونه این عنوان اصلاح الگوی مصرف را برای امسال انتخاب کرده است.اما بعضی از شما خیال میکنید علی آباد هم برای خودش شهری است و لابد خبرهایی هست و لذا این حرفهای مقام معظم را ممکن است جدی بگیرید. آقاجان همش کشکه. اینها تنبان خودشان را هم بلد نیستند بالا بکشند چه برسد به اصلاح الگوی مصرف.
من چند تا مثال ساده برایتان می‌زنم:
شما بهتر از من میدانید که بنزین در کشور ما چه نقش پر اهمیتی دارد. آنقدر بنزین مهم است که از آن بعنوان اهرمی علیه فشار به نظام نام می‌برند. یعنی اگر کشورهای غربی بتوانند جلوی ورود بنزین به ایران را بگیرند٬ قطعا مشکلات عمیقی را میتوانند بر ایران تحمیل کنند.
خب. اگر مسولین یک ذره عقل توی کله پوک‌شان بود٬ می‌آمدند جلوی مصرف بی‌رویه بنزین را میگرفتند.
ولی چرا نمی‌توانند در مصرف بی‌رویه بنزین اقدامی کنند؟ چون این کاره نیستند. چون آمار ندارند. اگر هم آمار بگیرند٬ آنرا دست‌کاری میکنند. اگر چهار تا کارشناس دلسوز هم بخواهند حرفی بزنند٬ فورا زیر پایشان را خالی میکنند. توی این سیستم چاپلوسی بیشتر از یک حرف کارشناسی اثر دارد. اینها حتی قادر نیستند جلوی تبخیر شدن بنزین را در هنگام پرکردن باک بنزین ماشین‌ها بگیرند. از این ساده‌تر؟
یا مثلا ببینید تلفات مصرف گندم و نان در کشور ما چگونه است. توی این سی ساله هیچوقت ما نتوانستیم جلوی واردات گندم را بگیریم. همین سال گذشته چندین میلیارد دلار گندم وارد کردیم. سالهاست که ایران جزو مهمترین خریداران گندم در دنیاست . بر اساس آماری که چند سال پیش سازمان غله داده بود٬ یک سوم واردات گندم ایران از طریق پخت غیر صحیح تلف میشود. یعنی هر ساله میلیاردها پول این ملت بدبخت را میدهند گندم و نهایتا یک سوم آنرا می‌ریزند جلوی گاو‌ها.
خب. ای مدعی مدیریت جهانی! ای نایب امام زمان! لااقل بجای اینکه پول‌های این ملت را بریزی توی حلق حماس و عنترهای حسن نصرالله برو یک فکری به حال الگوی مصرف نان این ملت بکن. بجای اینکه پول ملت را بدهی به چین و کره شمالی برایت موشک دور برد درست کنند٬ برو یکسری دستگاههای مکانیزه پخت نان تهیه کن که اینقدر تلفات گندم نداشته باشیم.
آخرین مثال. ببینید. کانادا پرآب ترین کشور دنیاست و مشگلی درتامین آب آشامیدنی ندارد ولی همین کشور٬ از سالها قبل برای مصرف آب برنامه‌ریزی کرده است. اما برعکس٬ ایران در یک منطقه کم آب قرار گرفته ولی میزان تلفات آب آن (فقط در مسیر لوله‌های زیر زمینی ) یک رقم نجومی و سرسام آوری است.
آیا بنظر شما این مملکت ماهواره نیاز دارد یا نوسازی شبکه آبرسانی؟
بخاطر این چیزهاست که من میگویم این فرمایشات مقام عظما از روی باد معده مبارک است نه از روی تدبیر و سنجش.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر