در خبرها آمده بود که یکی از سرمایه داران امریکایی توی روزنامه واشنگتن
پست یک آگهی تمام صفحه ای داده مبنی بر اینکه هرکس کمک کند به براندازی
ترامپ حاضر است ده میلیون دلار پاداش بدهد.
این خبر را بی بی سی فارسی با شوق و ذوق فراوان در صفحه اول خود آورده است (لینک)
اکنون سوال من این است که واقعا کشورهایی که سیستم حاکمیت آنها برپایه دمکراسی بنا نهاده شده چرا کسی را به اتهام تلاش برای براندازی و توهین به مقدسات دستگیر نمیکنند؟
آیا اتهام براندازی مخصوص کشورهای دیکتاتور زده است یا کشورهای جهان آزاد هم براندازان را دستگیر و شیشه نوشابه تعارف میکنند؟
حقیقتا اگر یکنفر در ایران برای برکناری آقای جنتی مثلا یک آگهی در روزنامه که نه مثلا در فیسبوک یا تلگرام جایزه تعیین کنند چه بلایی سرش می آورند؟
این که انتظار بیهوده ای است. ما توی کشورمان اتهام براندازی نرم هم داریم!
خیلی از روزنامه نگاران و سینماگران و اهالی موسیقی را به اتهام براندازی از نوع نرم دستگیر و زندانی کرده اند.
توی امریکا هزاران نفر از مامورین جمهوری اسلامی تحت عنوان لابی گر یا خبرنگار یا صدها عناوین دیگر حضور دارند و در کمال آزادی از جمهوری اسلامی حمایت میکنند و علیه حاکمیت کشور میزبان فعالیت میکنند.
این درحالی است که در جمهوری اسلامی هرگز به یک خبرنگار امریکایی اجازه نمیدهند هر گزارشی را تهیه کند و با هر کس ملاقات و مصاحبه کند.
بنظر شما رمز و راز این تفاوت در کجاست؟ آیا امریکایی ها خر تشریف دارند و این چیزها را نمی بینند؟
این خبر را بی بی سی فارسی با شوق و ذوق فراوان در صفحه اول خود آورده است (لینک)
اکنون سوال من این است که واقعا کشورهایی که سیستم حاکمیت آنها برپایه دمکراسی بنا نهاده شده چرا کسی را به اتهام تلاش برای براندازی و توهین به مقدسات دستگیر نمیکنند؟
آیا اتهام براندازی مخصوص کشورهای دیکتاتور زده است یا کشورهای جهان آزاد هم براندازان را دستگیر و شیشه نوشابه تعارف میکنند؟
حقیقتا اگر یکنفر در ایران برای برکناری آقای جنتی مثلا یک آگهی در روزنامه که نه مثلا در فیسبوک یا تلگرام جایزه تعیین کنند چه بلایی سرش می آورند؟
این که انتظار بیهوده ای است. ما توی کشورمان اتهام براندازی نرم هم داریم!
خیلی از روزنامه نگاران و سینماگران و اهالی موسیقی را به اتهام براندازی از نوع نرم دستگیر و زندانی کرده اند.
توی امریکا هزاران نفر از مامورین جمهوری اسلامی تحت عنوان لابی گر یا خبرنگار یا صدها عناوین دیگر حضور دارند و در کمال آزادی از جمهوری اسلامی حمایت میکنند و علیه حاکمیت کشور میزبان فعالیت میکنند.
این درحالی است که در جمهوری اسلامی هرگز به یک خبرنگار امریکایی اجازه نمیدهند هر گزارشی را تهیه کند و با هر کس ملاقات و مصاحبه کند.
بنظر شما رمز و راز این تفاوت در کجاست؟ آیا امریکایی ها خر تشریف دارند و این چیزها را نمی بینند؟