نامه رئيس حمهور به اعضا تيم ملی:
بسم الله الرحمن الرحيم
اشداء علی الکفار رحماء بينهم (يعنی بزنيد کفار را درب و داغون کنيد ولی با خودی ها مهرورزی کنيد)
اعضا محترم تيم ملی
سلام عليکم
خبر تاسف بار و گريه آور شکست تيم ملی در برابر مکزيکيان از خدا بی خبر دل هر ايرانی مسلمان را بدرد آورد بهمين خاطر من از شدت دل درد چند روزی است که خودم را بسته‌ام به خوردن آب‌گرم‌-نبات.
عزيزان! چرا توصيه‌های تکنيکی مرا گوش نکرديد؟ اخه هرچی باشه من دو سه تا کاپشن بيشتر از شما پاره کرده‌ام و سردی و گرمی دنيا را بيشتر ديده‌ام. حرفهای مرا گوش نکرديد، خب، چشمتون کور. بايد هم ببازيد.
حالا برای اينکه در بازی بعدی دوباره آبروی ما را نبريد چند تا راهکار تکنيکی ارائه ميکنم:
۱- اولا اون علی دايی را بندازيد بيرون. معلوم نبود توی زمين چيکار ميکرد. به من گزارش دادند بجای اينکه بفکر بازی باشد مشغول شمردن تعداد تماشاچيان حاضر در استاديوم بوده. آخه اين چه کاريه؟ خب. اين کار را می‌تونست بعد از بازی هم انجام بده. ميرفت جلو استاديوم و يکی يکی افرادی را که از استاديوم بيرون می‌آمد علامت ميزد.
خلاصه اينکه علی دايی بره بيرون بجای اون رضازاده را بياوريد. هم اردبيليه و هم يا ابالفضل را خوب ميگه.
۲- مشکل بعدی وجود يک مربی نامسلمان در جمع شماست و دليل اينکه دعاهای شما مورد قبول حضرت حق قرار نميگيرد همين است. شما دو راه داريد: يا اين مربی را هم بيرون کنيد يا اينکه يک شب وقتی توی اتاقش خوابيده مثل سرختپوستها حمله کنيد و دست و پايش را گرفته و ختنه‌اش کنيد. هيچ عيبی ندارد که در روز مسابقه با لنگ به استاديوم بيايد و روی نيمکت بنشيند. مسلمان شدن که خجالت ندارد.
۳- آقاجان چند بار بگم؟ دفاعی بازی نکنيد. به دشمن حمله کنيد. درسته که دفاع کردن مقدس است ولی حمله کردن و قلع و قمع کردن کفار بهتر است. به اين مهدوی کيا بگيد اينقدر استارت نزن بچه جان بيخودی استارت ميزنی باتری ماشين من تمام ميشه. هزار بارگفتم ايرانی بازی کنيد. ديديد اون گلی که زديد بخاطر همين بود که جلو دروازه حريف شلوغ پلوغ کرديد و حسابی مکزيکيها را گيج کرده بوديد. بازی رو بايد شلوغ کنيد. ميرزا پور بايد بيا خط حمله و علی کريمی بره توی دروازه. رحمان رضايی خط نگه دار بشه و به داور کمک کنه. هاشميان و کعبی و بقيه بروبچه‌ها هم جيغ و داد راه بياندازند تا حريف هول بشه.
۴- محض رضای خدا وسط دو نيمه نرويد بخوابيد. ميخوابيد بدنتان شل ميشه و ديگه نميتونيد تا آخر خوب بازی کنيد. از اول به داور ميدان شرط کنيد که ما فقط يک نيمه بازی ميکنيم و بعدش کار داريم ميخواهيم برويم بخوابيم.