نمازجمعه در یکشنبه:
و اما بعد.
امروز فقط ميخواهم شما را به یک مسئله فقهی در موردشرايط نمازگزار در اينجا آشنا کنم و از هفته بعد در خطبهها مسائل و اخبار وبلاگستان و دیگر امورکائنات را مرور خواهيم کرد.
و اما شرايط فقهی نمازگزا: ما هيچ شرطی نداريم. نه چادر میخواهیم و نه روسری . نه ريش میخواهیم و نه پشم. نه زيرانداز میخواهيم و نه تسبيح و جانماز. نه غسل ميخواهيم و نه وضو. نه ریا میخواهیم و نه تظاهر. نه ذکر میخواهیم و نه شعار. ما فقط از شما ميخواهيم که موقع سخنرانی ما جلوی خودتون را بگيريد و کنترل منافذ تحتانی خود را داشته باشيد و صداهای مهیب از خود بیرون ندهید و خلاصه آلودگی صوتی و بويی ايجاد نکنيد. همين و بس.
آنهايی که شب خوراک لوبيا خوردهاند و شکم شان نفخ کرده موقع ايراد خطبهها وارد اين وبلاگ نشوند مگر اينکه قبلا بوسیله لااقل يکعدد چوب پنبه با سایز مناسب منفذ مربوطه را مسدود و سپس ايزوگام کرده باشند تا ديگر نمازگزاران عزیز با خیال آسوده به خطبهها توجه نمایند و حواس من هم پرت نشود و حالم بهم نخورد.
مسئلتن. اگر شخصی چوب پنبه را نصب کرد و آمد پای منبر ما نشست و در حین گوش دادن به حرفهای ما یک دفعه خندهاش گرفت بطوریکه شدت خنده باعث پرتاب شدن چوب پنبه به اطراف و احیانا اصابت به سر و صورت دیگران شد آیا نماز او صحیح است یا باطل؟
علمای بزرگ در اینجا با هم اختلاف دارند. بعضی از علمای عالیقدر میفرمایند اصلا این نمازگزار غلط کرده که خوراک لوبیا خورده. باید فورا او را بخوابانند و سی-چهل تا شلاق به ماتحتش بزنند تا دیگر از این غلطها نکند.
بعضی دیگر از علما ی بزرگوار کاملا مخالف این نظریه هستند و معتقدند نباید نمازگزار مذکور را اذیت کرد. بیچاره که تقصیر خودش نبوده و عمدا این کار را نکرده. به فتوای این دسته از علما باید به این افراد از طرف حکومت اسلامی کمک و مساعدت شود یعنی بدستور حاکم شرع برای آنها کسی را اجیر کنند تا با قرار دادن دست بر روی چوب پنبه آنرا برای نمازگزار عزیز در طول استماع خطبهها محکم نگه دارد. البته در پایان نماز اجیر شونده و نمازگزار را میتوانند سی- چهل تا شلاق بزنند.
از هفته آينده ديگر اين مسائل فقهی را تکرار نخواهيم کرد و به مسائل جهانی و کهکشانی و موضوعات خيلی مهم خواهيم پرداخت. پس تا هفته آينده آزاديد هرکاری بکنيد ولی اينجا که تشريف آورديد محيط زيست را سالم نگه داريد.
و اما بعد.
امروز فقط ميخواهم شما را به یک مسئله فقهی در موردشرايط نمازگزار در اينجا آشنا کنم و از هفته بعد در خطبهها مسائل و اخبار وبلاگستان و دیگر امورکائنات را مرور خواهيم کرد.
و اما شرايط فقهی نمازگزا: ما هيچ شرطی نداريم. نه چادر میخواهیم و نه روسری . نه ريش میخواهیم و نه پشم. نه زيرانداز میخواهيم و نه تسبيح و جانماز. نه غسل ميخواهيم و نه وضو. نه ریا میخواهیم و نه تظاهر. نه ذکر میخواهیم و نه شعار. ما فقط از شما ميخواهيم که موقع سخنرانی ما جلوی خودتون را بگيريد و کنترل منافذ تحتانی خود را داشته باشيد و صداهای مهیب از خود بیرون ندهید و خلاصه آلودگی صوتی و بويی ايجاد نکنيد. همين و بس.
آنهايی که شب خوراک لوبيا خوردهاند و شکم شان نفخ کرده موقع ايراد خطبهها وارد اين وبلاگ نشوند مگر اينکه قبلا بوسیله لااقل يکعدد چوب پنبه با سایز مناسب منفذ مربوطه را مسدود و سپس ايزوگام کرده باشند تا ديگر نمازگزاران عزیز با خیال آسوده به خطبهها توجه نمایند و حواس من هم پرت نشود و حالم بهم نخورد.
مسئلتن. اگر شخصی چوب پنبه را نصب کرد و آمد پای منبر ما نشست و در حین گوش دادن به حرفهای ما یک دفعه خندهاش گرفت بطوریکه شدت خنده باعث پرتاب شدن چوب پنبه به اطراف و احیانا اصابت به سر و صورت دیگران شد آیا نماز او صحیح است یا باطل؟
علمای بزرگ در اینجا با هم اختلاف دارند. بعضی از علمای عالیقدر میفرمایند اصلا این نمازگزار غلط کرده که خوراک لوبیا خورده. باید فورا او را بخوابانند و سی-چهل تا شلاق به ماتحتش بزنند تا دیگر از این غلطها نکند.
بعضی دیگر از علما ی بزرگوار کاملا مخالف این نظریه هستند و معتقدند نباید نمازگزار مذکور را اذیت کرد. بیچاره که تقصیر خودش نبوده و عمدا این کار را نکرده. به فتوای این دسته از علما باید به این افراد از طرف حکومت اسلامی کمک و مساعدت شود یعنی بدستور حاکم شرع برای آنها کسی را اجیر کنند تا با قرار دادن دست بر روی چوب پنبه آنرا برای نمازگزار عزیز در طول استماع خطبهها محکم نگه دارد. البته در پایان نماز اجیر شونده و نمازگزار را میتوانند سی- چهل تا شلاق بزنند.
از هفته آينده ديگر اين مسائل فقهی را تکرار نخواهيم کرد و به مسائل جهانی و کهکشانی و موضوعات خيلی مهم خواهيم پرداخت. پس تا هفته آينده آزاديد هرکاری بکنيد ولی اينجا که تشريف آورديد محيط زيست را سالم نگه داريد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر