آب سنگين چيست؟

آب سنگين از آب سبک سنگين​تر است. باید دانست که علت سنگينی آن بخاطر ظرف حاوی آن نيست که يکی مثلا دبه پلاستيکی باشد و ديگری دبه فولادی. علت سنگينی آب سنگين بخاطر دو نوترون موجود در ايزوتوپ هيدروژن است. بهمین دلیل جرم حجمی آب سنگين ۲۰ است در حاليکه جرم حجمی آب سبک ۱۸ است که اين دو عدد اختلاف بخاطر غلطهای املايی نيست بلکه بخاطر همان تفاوت نوترونهاست.
بزبان ساده​تر آب سنگين همان آب دماغ است که هنگام سرماخوردگی از بينی شخص بيمار سرازير ميشود و مسلما سنگين​تر از آب معمولی است. آب سنگين کمی لزج است که بدليل ويسکوزيته بالای آن براحتی بروی ديوار می​چسبد. هرچه عمل​آوری آب سنگين بهتر صورت گيرد غلظت آن بالاتر ميرود و رنگش بسمت زرد مايل به قهوه​ای تغيير ميکند.
آب سنگين هم در طبيعت يافت ميشود و هم در راکنورهای مخصوص توليد انبوه ميگردد. طريقه ساخت آن در راکتورها چنين است که عده​ای کارگر ساده را استخدام ميکنند و سپس همه آنها را کنار يک استخر سرپوشيده می​برند. حالا به آنها ميگويند لخت بشويد. همينکه لباسهايشان را بيرون آوردند يکی يکی آنها را به داخل استخر هل ميدهند. البته دمای استخر و محيط راکتور را به منهای چهل و دو درجه سلسيوس تنظيم کرده​اند. وقتی که اون کارگرهای بيچاره از استخر بيرون بيايند همه شان سرما ميخورند و شروع ميکنند به عطسه زدن و آب دماغشان آويزان شدن. در اين لحظه با اتصال یک لوله خورطومی به روی بينی کارگران آب سنگين توليد شده را مثل جاروبرقی عمل مکش را انجام ميدهد و در يک ظرف مخصوص جمع​آوری کرده و آماده مصرف در صنايع نظامی ميگردد.
آب سنگين بدون ترکيب با ديگر عناصر شيميايی نيز ميتواند در جنگها بکار رود. بخصوص در جنگهای تن به تن. همينکه سرباز دشمن به طرف ما می​آيد با انگشتان شصت و سبابه محکم فين کرده و آب سنگين را بطرف دشمن پرت ميکنيم که باعث ميشود دشمن حالش بهم بخورد و از صحنه درگيری فرارکند.
(ترجمه شده از روی مجله علمی: Technology of Andemagh )