برميگردم و ميجنگم!

لبيک يا گوشزد جان

اگر امريکا حمله کند شما چه ميکنيد؟
خب. اين که پرسيدن ندارد. معلومه ديگه. برميگردم و ميجنگم. اين نظام خيلی حق به گردن ما دارد. بايد تا آخرين نفس در راه آن بجنگیم و تا آخرین قطرات خون خويش از آن پاسداری کنيم و نگذاريم امريکای جنايتکار اين نظام را ساقط کند. ما نبايد بگذاريم يک مو از سر آقامون کم بشه. بايد جان ناقابل​مان را فدای اين رهبر و اين نظام کنيم. هرچی داريم از صدقه سر اين نظام است. اصلا اگر اين حکومت نبود ما بدبخت شده بوديم. از اين نظام مردمی​تر و مامان​تر ديگه وجود ندارد. خيلی ماهه. حرف نداره.
اين حکومت از همان ابتدای به قدرت رسيدنش تا به همين لحظه يک کلمه دروغ توی کارش نبوده. هيچوقت وعده و عيد الکی نداده. هميشه با مردم صداقت داشته. مثلا قبل از پيروزی انقلاب گفته شد: قرار نيست روحانيون در راس مديريت و اداره مملکت قرار بگيرند. ديديد که به محض پيروزی انقلاب٬ همه روحانيون به حوزه​ها و مساجد برگشتند و کارها را سپردند دست آدمهای غير روحانی. روحانیت دنبال پست و مقام نیست. اینهایی را که شما میبینید اینها هیچکدام روحانی نیستند. بلکه برای خوشگلی عبا و عما می پوشند.

اين نظام هميشه در اداره کشوره رای و خواست مردم را اصل قرار ميدهد. هزار بار به مردم گفته که اگر شما ما را نمی​خواهيد تعارف نکنید و بگوييد تا ما برويم و قدرت را به خودتان واگذار کنيم. ولی هربار مردم گفتند: شرمنده​مان ميکنيد. اين حرفها چيه. چه کسی بهتر از شما. اصلا رفراندوم چيه. شما تا ظهور امام زمان سرکار هستيد. اگر يک روزی هم خودتان بخواهيد برويد ما نميگذاريم.
اين حکومت هميشه با مردم با سعه صدر برخورد کرده٬ هيچگاه هيچ گروه سياسی را از صحنه سياسی حذف نکرده. بعد از پيروزی انقلاب ٬ همه گروهها در اداره مملکت سهيم شدند و هيچکس بدليل غير خودی بودن حذف نشد. در این حکومت فرقی بین یک کمونیست با یک مذهبی دوآتشه و یک سکولار نیست. مملکت مال همه است. حکومت هم مال همه آنهاست.

اين حکومت در اين مدت بيست و هفت هشت ساله هيچوقت در امور شخصی مردم دخالت نکرد. هرکس دلش ميخواست با حجاب بود و هرکس نميخواست بی​حجاب. همه آزاد بودند هر دين و مذهبی را داشته باشند. اصلا اين حکومت اينقدر خجالتی بود که کاری به چيزها نداشت.

صدبار نويسنده​ها و روزنامه نگارها خواهش و التماس کردند که تو رو خدا بيا ما را بگير بيانداز توی زندان. آخه ما يک چيزهای ناجوری نوشته​ايم. اما قربانش بروم اين حکومت اصلا گوش به اين حرفها نداد و گفت: شما آزاديد هرچی دلتان ميخواهد بنويسيد. ما مثل بعضی از حکومتهای منطقه نيستيم که صدتا روزنامه را بصورت فله​ای ببنديم.

این حکومت مامانی در تابستان سال ۶۷ عده​ای از زندانيها را ميخواست آزاد کند ولی زندانيها اصرار کردند که تو رو خدا بيا ما را اعدام بکن. اعدام شدن خيلی کيف داره. از آنجائيکه اين حکومت دل کسی را نميخواست بشکند و کسی را برنجاند حرف آنها را گوش داد و آنها را اعدام کرد. می بينيد چه دل نازکی دارند؟

در اين حکومت همه کارها بدست افراد متخصص و کاردان سپرده شده و در تصدی پست و مقام٬ باند بازی و رفيق بازی جايی ندارد. شايسته سالاری که ميگويند همين است. در زير سايه اين حکومت اصلا مشکلی بنام فرار مغزها نداشته و نداريم. همه چيز خوب و مرتب است.

در اين حکومت تقسيم امکانات عادلانه است. هيچ فرقی بين يک جوان فقیر و بیچاره معمولی با يک آقازاده نيست. هردو در برابر قانون برابرند. دستگاه قضائيه اين حکومت سالم ترين و بی طرفانه ترين دادگاهها را برگزار ميکند. بخاطر همين است که شما در دادگاههای ايران نيازی به وکيل نداريد. لازم نیست بيخودی پول وکيل بدهيد. حکم شما از قبل صادر ميشود.
چند سال پيش يک خانمی بنام زهرا کاظمی يکراست آمد رفت توی زندان اوين. آنجا سرش به يک چيز سخت برخورد و خودش را به مردن زد. اين حکومت اينقدر نسبت به جان انسانها حساس است که نگذاشت اين قضيه به فراموشی سپرده شود. فورا رفتند قاتل را گرفتند و به مجازات رساندند. به اين ميگن عدالت قضايی.

اين حکومت اينقدر رای مردم برايش ارزشمند است که نميگذارد در انتخاباتها مردم الکی وقتشان هدر رود و بگردند توی کانديدهای مختلف٬ فرد مورد نظر خودشان را انتخاب کنند. خودش زحمت اين کار را ميکشد و انتخاب ميکند و سپس به مردم عرضه ميکند.
اين حکومت اهل صلح و صفاست. عراق ميخواست انقلابش را به کشورهای منطقه صادر کند. همين باعث شد که جنگ هشت ساله عليه ايران راه بيفتد. هرچه ايران ميخواست جنگ را تمام کند تا از کشت و کشتار و خرابی​های بيشتر جلوگيری شود ولی اين عراقی​ها قبول نميکردند و شعار ميدادند: جنگ جنگ تا پيروزی. نتيجه​اش اين شد که قريب نيم ميليون نفر از دو طرف کشته شدند.

اين حکومت اصلا دنبال سلاح اتمی نيست. اگر ميخواهد اورانيوم را غنی سازی کند فقط بخاطر اين است که مردم ايران عاشق اورانيوم هستند. مردم حاضرند نان شب نداشته باشند ولی اورانيوم​شان غنی شده باشد و فقير و بدبخت و بيچاره نباشد.
بنابر اين حيف نيست اين حکومت از بين برود؟ شما دلتان ميايد؟