نقش هندوانه در اعتلای ارزش‌های انسانی:
همه بدبختی‌های ما از دوران مشروطیت تاکنون بخاطر عدم توجه به اهمیت هندوانه است. تا زمانی که هندوانه را نشناسیم و قدر و ارزش این میوه بهشتی در جامعه روشن نشود٬ راه سعادت و بهروزی بر روی ما همچنان بسته خواهد بود.
هتدوانه را باید از نو شناخت و به آن ایمان و باور داشت. چه میگویم؟ باید به آن عشق ورزید و از صمیم قلب آنرا دوست داشت.
اصولا هر کشوری که به جایی رسیده و پیشرفتی کرده دلیل اصلی‌اش فقط و فقط عشق بی‌شائبه به هندوانه و رواج فرهنگ هندوانه خوری در آن کشور بوده است. نه چیز دیگر.
نویسندگان و فرهیخته‌گان جامعه ما باید دوباره به هندوانه روی بیاورندو نهضتی دیگر بیافرینند. باید با خود عهد ببندیم که روزی لااقل یک هندوانه بخوریم و در این مسیر لحظه‌ای درنگ نکنیم.
چرا ما باید اینقدر از اهمیت و نقش هندوانه غافل باشیم که دیگران آنرا با ویاگرا مقایسه کنند؟ آیا ما نمی‌توانستیم خودمان به این حقیقت تاریخی پی ببریم و با خوردن هندوانه اثرات آنرا در عمل درک نماییم؟ چرا اینقدر غافلیم؟
دوستان بیایید با خود عهد کنیم هندوانه بخوریم و فرهنگ هندوانه خوری را در جامعه جا بیاندازیم. هرجا که میرویم هندوانه سفارش بدهیم. گوشتش را خودما بخوریم و پوست آنرا جلوی بره‌ها و بزغاله ها بیاندازیم تا آنها هم بخورند و مشگل کمبود ویاگرایی‌شان حل شود. بیایید با خود میثاق ببندیم هروقت که با خانمی قرار میگذاریم بجای یک شاخه گل٬ یک هندوانه بخریم و به او هدیه کنیم و نیم ساعت قبل از هرکاری آنرا قاچ کنیم و خودمان بخوریم.
خانم‌های عزیز هم دقت کنند و دیگر برای ما آقایون اینقدر عطر و ادکلن و جوراب و کراوات نخرند. اینها به چه دردی میخورد؟ اگر ما را دوست دارید به ما هندوانه هدیه بدهید. هم برای ما خوب است و هم برای خودتان.
همه بدبختی‌های ما از دوران مشروطیت تاکنون بخاطر عدم توجه به اهمیت هندوانه است. تا زمانی که هندوانه را نشناسیم و قدر و ارزش این میوه بهشتی در جامعه روشن نشود٬ راه سعادت و بهروزی بر روی ما همچنان بسته خواهد بود.
هتدوانه را باید از نو شناخت و به آن ایمان و باور داشت. چه میگویم؟ باید به آن عشق ورزید و از صمیم قلب آنرا دوست داشت.
اصولا هر کشوری که به جایی رسیده و پیشرفتی کرده دلیل اصلی‌اش فقط و فقط عشق بی‌شائبه به هندوانه و رواج فرهنگ هندوانه خوری در آن کشور بوده است. نه چیز دیگر.
نویسندگان و فرهیخته‌گان جامعه ما باید دوباره به هندوانه روی بیاورندو نهضتی دیگر بیافرینند. باید با خود عهد ببندیم که روزی لااقل یک هندوانه بخوریم و در این مسیر لحظه‌ای درنگ نکنیم.
چرا ما باید اینقدر از اهمیت و نقش هندوانه غافل باشیم که دیگران آنرا با ویاگرا مقایسه کنند؟ آیا ما نمی‌توانستیم خودمان به این حقیقت تاریخی پی ببریم و با خوردن هندوانه اثرات آنرا در عمل درک نماییم؟ چرا اینقدر غافلیم؟
دوستان بیایید با خود عهد کنیم هندوانه بخوریم و فرهنگ هندوانه خوری را در جامعه جا بیاندازیم. هرجا که میرویم هندوانه سفارش بدهیم. گوشتش را خودما بخوریم و پوست آنرا جلوی بره‌ها و بزغاله ها بیاندازیم تا آنها هم بخورند و مشگل کمبود ویاگرایی‌شان حل شود. بیایید با خود میثاق ببندیم هروقت که با خانمی قرار میگذاریم بجای یک شاخه گل٬ یک هندوانه بخریم و به او هدیه کنیم و نیم ساعت قبل از هرکاری آنرا قاچ کنیم و خودمان بخوریم.
خانم‌های عزیز هم دقت کنند و دیگر برای ما آقایون اینقدر عطر و ادکلن و جوراب و کراوات نخرند. اینها به چه دردی میخورد؟ اگر ما را دوست دارید به ما هندوانه هدیه بدهید. هم برای ما خوب است و هم برای خودتان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر