انتخابات در کانادا

خدا پدر ادیسون را بیامرزد که دمکراسی را اختراع کرد. واقعا دمکراسی خیلی چیز خوبیه اگر بدرستی اجرا شود. یکی از مواهب دمکراسی٬ ساده بودن انتقال قدرت است. یعنی هروقت که یک حزب یا گروه سیاسی عملکرد خوب و قابل قبولی نداشته باشد با یک رای گیری بدون تقلب و یا کم تقلب٬ میتوان قدرت را به گروه رقیب منتقل کرد.
بر خلاف ایران که مردم با هزار خواهش و التماس تلاش میکنند آخوندها قدرت را به دیگران منقل کنند و البته آنها هم سفت چسبیده‌اند به چیز قدرت و حاضر نیستند به زبان خوش آنرا ول کنند. هزار تا انتخابات هم که برگزار شود باز آنها بر مسند قدرت نشسته‌اند و فقط چهره‌ها عوض میشود نه سیاست و برنامه و فکر و نحوه مدیریت.

امروز در سراسر کانادا آخرین روز انتخابات بود. ما هم رفتیم و رای دادیم تا مشت محکمی به دهان یاوه‌گویان شرق و غرب زده باشیم.
حالا قرار است تا چند ساعت دیگر نتیجه رای گیری اعلام شود.
البته خوشبختانه یا بدبختانه کانادا فاقد شورای نگهبان است و لذا تکلیف مردم و رای ها مشخص است . در اینجا صندوق‌ها را باطل نمیکنند تا نامزدهای مورد نظر به پیروزی برسند. سیستم برگزاری انتخابات طوری است که حتی اگر کسی مثل کروبی هم چرت بزند و حتی خوابش ببرد در تعداد آرای او دخل و تصرفی نمیکنند.
خوشبختانه ارتش و سپاه و بسیج کانادایی‌ها در سیاست دخالت نمیکنند و شناسنامه جعلی چاپ نمیکنند.

انتخابات در یک فضای بدون در میان کشیدن پای خدا و پیغمبر و امام زمان و روح شهیدان و غیره برگزار میشود که همین بزرگترین موهبت است.
بهر حال منتظر می‌مانیم ببینیم چه حزبی قدرت را تصاحب میکند. بهرحال هر خری هم که برنده شود دوران زمامداریش موقت است و اینطور نیست که تا ظهور امام زمان قدرت را در اختیار بگیرد. دمکراسی همینش خوب است بقیه چیزهایش قرتی بازی است.