«دست به آب رفتن سرطان‌زاست!»

فرض کنید یکنفربخواهد کمی شیطنک کند و جمله بالا را بعنوان یک خبر علمی و پزشکی به صدا و سیما بدهد تا از شبکه اول پخش شود.
حالا ببینید بعد از انتشار این خبر چه اوضاعی شود!
بدون شک انتشار این خبر میتواند مملکت را بهم یریزد. مثلا کسبه و بازاریها هرچه آفتابه توی انبار دارند و آنها را برای روز مبادا احتکار کرده بودند می‌ریزند توی بازار. قیمت سنگ توالت حسابی میکشد پایین در عوض قیمت سکه و دلار سر به فلک میزند. خانم‌ها بجای جراحی دماغ٬ میروند سراغ جراحی بستن سوراخ‌های انتهایی. میزان خورد و خوراک مردم کم میشود و محصولات کشاورزی روی دست تولید کنندگان باد میکند. خلاصه اوضاع بیشتر از وضع فعلی قاراش‌میش میشود و مسولین مملکت مجبور به مداخله و موضع‌گیری میشوند:

مقام معظم رهبری:
دشمن بداند ما تا آخر ایستاده‌ایم. آنها باید آرزوی دست به آب رفتن ما را به گور ببرند. آحاد ملت هم باید خودشان را کنترل کنند و پشت مسولین را خالی نکنند.

رئیس جمهور محبوب:
در سفر اخیری که به نیویورک داشتیم واقعا فضل الهی همیشه همراه ما بود. توی هتلی که مستقر بودیم نه نمازخانه‌ای بود نه دستشویی. در عوض توی هر اتاقی یک جای محقری بود اندازه یک حجره حوزه. البته خیلی تمیز وشیک بود. یک چیزسفید مثل صندلی گذاشته بودند وسط آنجا. یک دری داشت که وقتی آنرا باز میکردی آب زلالی توی اون بود که آدم دلش میخواست یک قلپ از آن بخورد. امریکایی‌ها بما میگفتند باید بروید بالای اون صندلی و بنشینید و کارتان را بکنید.
ما اول قبول نکردیم. گفتیم لابد توطئه‌ای توی کار هست. بعد فهمیدیم نه واقعا آنها خودشان هم برای دستشویی از همان وسیله استفاده میکنند. این بود که با برادرها مشورت کردیم و تصمیم گرفتیم یواشکی توی گلدانها جیش کنیم. بعضی‌ها هم زیر تشک و داخل کمد کارشان را کردند. خلاصه اینطوری بود که زیر بار حرف زور آنها نرفتیم.

کروبی:
ما همیشه در خط امام راحل حرکت میکنیم وگوش به فرمان مقام رهبری می سپاریم. ایشان اگر بفرماییند شلوارتان را خیس کنید ما لحظه‌ای درنگ نمیکنیم. من خودم همین امروز قبل از اینکه کاندیدا شدنم را رسما اعلام کنم رفتم و از داروخانه یک بسته پوشک بچه خریدم و یکی از آنها را پوشیدم و حالا آمدم خدمت شما.

یکی از مراجع قم:
دست به آب رفتن اگر از روی ریا باشد حرام است و طهارت او باطل است ولو ماتحتش را صدبار وارد آب کر نماید.