ما سی سال از بقیه کشورها جلوتریم:

ما اگر در هر زمینه‌ای از دنیا عقب‌تر باشیم٬ لااقل در یک چیز ٬جلوتریم و آن هم سابقه مبارزه با امپریالیسم و دشمنی با صهیونیسم است.
ما ایرانیان سی سال پیش همان شعارهایی را می‌دادیم که امروز بعضی از تازه به دوران رسیده‌ها در کشورهای خارجی میدهند.
سی سال پیش خیال میکردیم که اگر توی خیابان‌ها بریزیم و علیه امریکا و اسرائیل شعار بدهیم و پرچم آنها را آتش بزنیم٬ آنها از بین می‌روند و از شرشان راحت می‌شویم. خیال میکردیم با ریختن یک سطل آب اسرائیل غرق شده و از روی نقشه حذف میشود.
بخوبی بخاطر دارم که سی سال پیش اعلام کردند اگر محصولات امریکایی را تحریم کنیم٬ اقتصاد امریکا شکست میخورد و حالش جا می‌آید. غافل از اینکه بودجه یک ایالت کوچک امریکا چند برابر بودجه سالانه کشور ما بود.
ما اینقدر در مبارزه با امپریالیسم پیشروی کردیم که حتی از دیوار سفارت امریکا بالا رفتیم و آنها را گروگان گرفتیم.
حالا بعد از بیست - سی سال فهمیدیم (دور از شما ) عجب غلطی کردیم! چه افکار انقلابی مزخرفی داشتیم. چه دشمنی‌ها و آرمان‌های دور از عقلی داشتیم. هنوز داریم تاوان شعارهای نسنجیده آن زمان خودمان را می‌دهیم. واقعیات آن‌گونه نبود که ما تصور می‌کردیم.

اکنون بعد از آن همه فراز و نشیب٬ اکثریت مردم ایران از نظر تجربه سیاسی٬ سی سال جلوتر از بقیه هستند. آنها مزه دخالت دین در سیاست را چشیده‌اند. آنها زمامداری عالمان دینی و نمایندگان خدا بر روی زمین را تجربه کرده‌اند. اگر نسل جوان در کشورهای اروپایی و امریکا تازه به فکر حمایت از فلسطینی‌ها افتاده‌اند و هنوز دارند روی این بحث می کنند که آیا حق با حماس است یا با اسرائیل٬ مردم ما سوزش شلاق اربابان و حامیان حماس را سالها بر گرده خود احساس کرده‌اند.
مردم ما بهتر از دیگران میدانند حماس یعنی چه و پشت فریادهای الله اکبرها و نقاب‌های سیاه چه افکار و چه رفتارهایی نهفته است. مردم دنیا ممکن است این چیزها را ندانند ولی ایرانی‌ها با گوشت و پوست و استخوان خود آنها را لمس کرده‌اند.

البته یک نکته را نباید غافل شد و آن اینکه رهبران مملکت ما به اندازه هزار و چهارصد سال از دنیا عقب‌ترند و هنوز توی حال و هوای دوران صدر اسلام زندگی میکنند.
در نتیجه این سی سال جلو افتادن ما از دنیا یعنی کشک!