اخیرا بعضی از دانشمندان بی بخار و بی‌ناموس یک چیزی را کشف کرده‌اند که پاک روزگار ما را سیاه کرده و همه نقشه های ما را نقش بر آب نموده. بر اساس کاوش این دانشمندان مشخص شده که از نظر خانم‌ها٬ مردانی قابل اعتمادترند که عجله‌ای در انجام اون کارها نداشته باشند و همیشه بگویند: ایشالله بعدا!
یکی نیست به این دانشمندان از خدا بی‌خبر بگوید مرد حسابی! آخه کدام مرد سالمی برای رسیدن به وصال عجله ندارد. آقای دانشمند! اصلا بگو ببینم موضوع و سوژه علمی قحط بود که آمدی نان دیگران را آجر کنی؟ آخه این هم شد کار؟ این هم شد تحقیقات علمی؟ مگر خودت ناموس نداری؟حالا ببین چی به روزگار ما آوردی و ما را چگونه بدبخت و آواره کردی و همه برنامه‌های ما را بهم ریختی؟
الان شش ماه است که مُدام دارم روی یک سوژه کار میکنم. صدبار طرف را به رستوران دعوت کرده ام و ناهار و شام میهمانش کرده‌ام. تابحال کلی وقت گذاشته‌ام. کلی پول خرجش کرده‌ام. کلی قربون صدقه‌اش رفته‌ام و اندازه یک وانت بار برایش دسته گل و هدایای جورواجور خریدم ولی دریغ از یک ماچ خشک و خالی. هربار که سعی میکنم قضایا را یک جوری به نقطه مطلوب برسانم زرتی کنار میکشه و میگه: ببین! من از تو انتظار نداشتم اینقدر هول باشی. از نظر علمی ثابت شده که مردی که عجله نداره قابل اعتمادتره. یالّا برو روی کاناپه بخواب.
الان چند وقته من هم بخاطر اینکه وانمود کنم خیلی مرد قابل اطمینانی هستم و هیچ عجله‌ای برای آن کار ندارم٬ یواشکی هر روز مقداری شربت کافور میخورم تا عجله‌ام بکلی ریشه کن بشه. البته برای اطمینان بیشتر یک نخی هم بسته‌ام که کنترل اوضاع از دستم خارج نشود.
حالا من به شما گفته باشم که اگر مریض شدم و یا خدای ناکرده زبانم لال بلایی سر اون سرمایه اسلام آمد خونش ابتدا گردن اون دانشمندان بی‌ناموس است بعد هم تقصیر اون خانم‌هایی است که این حرفها رو باور میکنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر