دلایل متعددی وجود دارد که چرا از ایران برای کنفرانس گروه بیست دعوت نکردند ولی کشورهایی همچون اندونزی و ترکیه و هند وعربستان دعوت شدند.
چند تا از این دلایل بدین شرح‌اند:
- آنها میخواستند از ایران هم دعوت کنند ولی چون مملکت ما دو سه هفته کلا تعطیل بود خب کسی گوشی را برنداشت تا جواب تلفن‌ها را بدهد. بسلامتی همه رفته بودند شمال و کلید مملکت را داده بودند به همسایه بغلی.
- توی چنین کنفرانس‌هایی معمولا سخنران‌ها حرف‌های درست و حسابی میزنند و با آمار و ازقام مسائل جهانی را تحلیل میکنند و چکیده نظرات کارشناسی و اقتصاددان‌ها را مطرح میکنند. این خارجی‌ها ترسیدند اگر رئیس جمهور محبوب ایران را دعوت کنند طبق معمول باز می آید دو ساعت در مورد رسالت پیامبران و دعوت به یکتاپرستی و اینجور چیزها سخنرانی میکند و حال همه را می‌گیرد و نمیگذارد مردم به کارشان برسند..
- معمولا توی میهمانی‌ها٬ مردم میخواهند راحت باشند. بزنند برقصند. شاد باشند. هرجور راحتند لباس بپوشند.
هیچ کس دلش نمیخواهد توی جشن تولد یا عروسی خودش یک حزب اللهی ریشو اخمو را دعوت کند بیاید آنجا خون همه را بکند توی شیشه .
- اما یک دلیل دیگر هم هست. اینها دیدند هوگو چاوز رفته ایران تا یک حساب قرض الحسنه توی بانک صادرات باز کند تا سال دیگر توی قرعه کشی برنده شود و یک چیزی مثلا ساعت دیواری یا یک سفر زیارتی به عتبات عالیات به اسمش دربیاید. خب. اینها دیدند ایران و ونزوئلا که الحمدلله مشکل اقتصادی‌شان را حل کردند و این فقط کشورهای استکباری و حامی صهیونیسم هستند که باید یک گلی بزنند توی سر خودشان. بنابر این گفتند ایران و ونزوئلا را ول کنید و بفکر نجات بقیه جهان باشیم.
- و بالاخره دلیل آخر: راستش میگن از جمهوری اسلامی دعوت کرده بودند که توی این کنفرانس شرکت کند ولی وزارت خارجه ایران به رئیس جمهور گفته بود: این خبر را جدی نگیرید. این دروغ اول آوریل است. بخاطر همین ایران در این کنفرانس شرکت نکرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر