بنظر شما هوگو چاوز٬ بیشتر برای منافع ملی ونزوئلا زحمت میکشد یا مسولین ما برای ایران؟
ای کاش مسولین ما به اندازه عقل نخودی هوگو چاوز٬ عاقل بودند و اینقدر منافع ملی و آبروی ایران و ایرانیان را بخاطر دشمنی بیهوده با اسرائيل خدشه‌دار نمی‌کردند.
طرف یک کاره بلند شده رفته سوئیس به بهانه سخنرانی علیه نژادپرستی٬ گیر داده به اسرائیل. که چی؟
چرا این حرف‌ها را هوگو چاوز نمی‌زند؟ چرا این چیزها را خود عرب‌ها نمی‌زنند؟ چرا اندونزی و مالزی و افریقای جنوبی و سوریه نمی زنند؟ آیا بلد نیستند؟ یا اینکه آنها فکر منافع ملی کشور خودشان‌اند و میدانند با حلوا حلوا کردن که دهان کسی شیرین نمیشود و با فحش و شعار که اسرائیل محو نمیشود.
توی عالم سیاست خارجی و روابط بین الملل٬ کشورها خیلی دقیق عمل میکنند. همینطوری سرشان را نمی‌اندازند پایین و یا علی مدد بروند یک جایی سخنرانی.
از ماهها قبل بررسی میکنند. جوانب کار را می‌سنجند و کلی زحمت میکشند و زمینه‌سازی میکنند که مبادا بی حرمتی شود و شان و نام کشورشان خدشه‌دار گردد.
این خیلی ضایع است که دیپلماسی یک کشور اینقدر بوق تشریف داشته باشد که نتواند تشخیص بدهد رئیس جمهورش را دارد کجا میفرستد و اگر قرار است حرفی زده شود زمینه استقبال و پذیرش آن چقدر است.
نه اینکه همینطوری سرشان را مثل بزغاله پایین بیاندازند بروند سوئیس سخنرانی و آنطور افتضاح بار بیاورند.
من همیشه گفته‌ام. باز هم تکرار میکنم. اینها همه نشانه‌های این است که این آقایون اشکال جهان بینی دارند. فرقی هم نمیکند که این کج اندیشی در مورد مسائل خارجی باشد یا در مورد داخلی و حقوق بشر و آزادی‌های فردی. اینها همه‌جا بی‌نظم و بی‌تدبیر و جزم اندیش اند. چه در زمینه ورزش چه در زمینه آزادی چه در زمینه اقتصاد چه در زمینه روابط بین الملل.
همه کارها را از دریچه تنگ اعتقادات مذهبی می‌بینند و هرروز هم چوبش را میخورند.
ای کاش مسولین ما به اندازه عقل نخودی هوگو چاوز٬ عاقل بودند و اینقدر منافع ملی و آبروی ایران و ایرانیان را بخاطر دشمنی بیهوده با اسرائيل خدشه‌دار نمی‌کردند.
طرف یک کاره بلند شده رفته سوئیس به بهانه سخنرانی علیه نژادپرستی٬ گیر داده به اسرائیل. که چی؟
چرا این حرف‌ها را هوگو چاوز نمی‌زند؟ چرا این چیزها را خود عرب‌ها نمی‌زنند؟ چرا اندونزی و مالزی و افریقای جنوبی و سوریه نمی زنند؟ آیا بلد نیستند؟ یا اینکه آنها فکر منافع ملی کشور خودشان‌اند و میدانند با حلوا حلوا کردن که دهان کسی شیرین نمیشود و با فحش و شعار که اسرائیل محو نمیشود.
توی عالم سیاست خارجی و روابط بین الملل٬ کشورها خیلی دقیق عمل میکنند. همینطوری سرشان را نمی‌اندازند پایین و یا علی مدد بروند یک جایی سخنرانی.
از ماهها قبل بررسی میکنند. جوانب کار را می‌سنجند و کلی زحمت میکشند و زمینه‌سازی میکنند که مبادا بی حرمتی شود و شان و نام کشورشان خدشه‌دار گردد.
این خیلی ضایع است که دیپلماسی یک کشور اینقدر بوق تشریف داشته باشد که نتواند تشخیص بدهد رئیس جمهورش را دارد کجا میفرستد و اگر قرار است حرفی زده شود زمینه استقبال و پذیرش آن چقدر است.
نه اینکه همینطوری سرشان را مثل بزغاله پایین بیاندازند بروند سوئیس سخنرانی و آنطور افتضاح بار بیاورند.
من همیشه گفته‌ام. باز هم تکرار میکنم. اینها همه نشانه‌های این است که این آقایون اشکال جهان بینی دارند. فرقی هم نمیکند که این کج اندیشی در مورد مسائل خارجی باشد یا در مورد داخلی و حقوق بشر و آزادی‌های فردی. اینها همه‌جا بی‌نظم و بی‌تدبیر و جزم اندیش اند. چه در زمینه ورزش چه در زمینه آزادی چه در زمینه اقتصاد چه در زمینه روابط بین الملل.
همه کارها را از دریچه تنگ اعتقادات مذهبی می‌بینند و هرروز هم چوبش را میخورند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر