بزرگترین گردهمایی ایرانیان در خارج از کشور:

جایتان واقعا خالی. عجب تظاهراتی بود. عجب جمعیتی. فکر نمیکنم تابحال چنین جمعیت متشکل سیاسی در خارج از کشور توسط ایرانیان برگزار شده باشد. واقعا حیرت انگیز بود. همه گروهها آمده بودند ولی اکثریت با گروه سبز بود که عمدتا تیپ‌های جوان و دانشجو بودند.

تمام اطراف سازمان ملل از جمعیت ایرانی موج میزد. جمعیت ما در مقایسه با معترضین دیگر کشورها مثل اقیانوس بود در برابر یک سطل آب. لااقل آنچه را که من دیدم اینطور بود. هفت هشت نفر از مخالفین سیاسی کشورهای مختلف مثل کره شمالی و لیبی و چین و غیره هم آمده بودند که مثلا به اوضاع حاکمیت در کشور خودشان اعتراض کنند ولی وقتی موج عظیم جمعیت ایرانی را دیدند از تعجب دهانشان باز شده بود. لابد با خود میگفتند: توی کشور ما که اینقدر اوضاع خرابه پس ببین توی ایران چه خبره که این همه جمعیت برای اعتراض آمده!

بخاطر همین بود که اصلا از اعتراض کردن منصرف شدند و خدا را شکر کردند کشورشان جمهوری اسلامی نشده!

البته اینها همه مرهون حماقت‌های مقام عظمای ولایت است که بعد از این همه تقلب و جرم و جنایت دلقکش را راهی نیویورک کرد تا بخیال خودش از فضای باز سیاسی مجامع بین المللی برای نظام در حال سقوط خود آبرویی کسب کند و اوضاع را بحال عادی درآورد ولی خوشبختانه هموطنان و بخصوص جوانان ایرانی در خارج از کشور این بار همت کردند و با راه اندازی بزرگترین گردهمایی اعتراضی عملا باعث شدند همه رسانه‌های بین المللی متوجه شکاف عمیق مردم با مسولین نظام شوند ودر نزد افکار جهانی سردمداران نظام جمهوری اسلامی مشتی دروغگو و جنایتکار معرفی شدند.

بنظر من تا همین لحظه و تا اینجای کار آمدن احمدی نژاد به نیویورک به نفع ما تمام شد و باعث مخدوش تر شدن وجهه این دولت و نظام گردید.

حالا حرف و حدیث در مورد این سفر به نیویورک زیاد است که در روزهای آینده بیشتر خواهم نوشت.

خدا بیامرزد دایی جان ناپلئون را. بنده خدا در ایام جوانی‌اش ظاهرا یکبار رفته بوده کازرون و آنجا شاهد درگیری قوای انگلیس و نیروهای مردمی بوده و شاید یک تیری هم توی هوا ول کرده و بخیال خودش قشون انگلیس را شکست داده بود ولی تا آخر عمرش به هرمناسبت از جنگ کازرون یاد میکرد.

حالااین سفر نیویورک هم برای محمود احمدی نژاد (و هم برای ما) شده جنگ کازرون.

مبدا تاریخی خیلی حرف و حدیت های آینده خواهد بود برای هردو طرف.

لابد او هم میره ایران به مقام عظما میگه: آقا! نمیدونید این جنبش سبزها را توی نیویورک چیکارشان کردم! له شان کردم! اصلا من رو که می دیدند از ترس سه متر عقب عقب میرفتند! از بس ضدانقلاب بودند و ایادی انگلیس!