سقوط قذافی ثابت کرد که ما نیاز به حمایت نظامی قدرتهای خارجی داریم

بالاخره قذافی سقوط کرد. قذافی دیکتاتور کله خرابی بود که دستور بمباران تظاهر کنندگان و هموطنان بی دفاعش را داد. قذافی راه مصالحه را بسته بود و میگفت هرگز قصد کناره گیری از قدرت را ندارد. آنقدر محکم و پرقدرت مخالفانش را قلع و قمع میکرد که کسی امیدی به تغییر و تحول مثبتی در لیبی نداشت. او حتی فرزندانش را در حکومت چنان تثبیت کرده بود تا بعد از مرگش هم همچنان قدرت در اختیار مردم قرار نگیرد.
اما به حول قوه جنگنده بمب افکن های ناتو مردم درمانده لیبی توانستند کمتر از شش ماه بساط فرعونی قذافی و خاندانش را از هم بپاشانند.
شکی ندارم که اگر حمایتهای نظامی کشورهای خارجی نبود مردم لیبی حتی نمی توانستند یک روستا را هم به تصرف خود درآورند.
مردم لیبی بالاخره خودشان را از شر دیکتاتوری قذافی خلاص کردند و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم که برویم پشت بامها الله اکبر بگوییم. باید مواظب باشیم یک وقت پشت بام میرویم سرما نخوریم ها!