نفت در مقابل مارکبری

من امروز نشستم و چند ساعتی را صرف فکر کردن درباره راهکارهای برون رفت از این وضعیت وخیم اقتصادی کردم. من به این نتیجه رسیدم که این جمهوری اسلامی عرضه جمع و جور کردن و مهار شرایط افسار گسیخته بحران مالی کشور را ندارد و ما باید خودمان یک فکری به حال نجات این نظام مقدس بکنیم و راه حل عملی پیدا کنیم.

بنظر من حالا که جمهوری اسلامی نمیتواند به کشورهای جهان نفت‌‌ بفروشد و اگر هم موفق شود به چین و هند و گواتمالا و جزایر فیجی نفت صادر کند نمیتواند دلار بگیرد و اگر هم موفق شود دلار بگیرد بدلیل اینکه بانک مرکزی از سوی همه کشورها تحریم شده قادر به نقل و انتقال دلار نخواهد بود و لذا بهتر است تا دیر نشده خود ما یک فکر اساسی بکنیم.

راه حل اول همان معامله کالا به کالاست. اتفاقا این به نفع اقتصاد کشور هم هست. براساس گفته‌های یکی از مسئولین اقتصادی هرساله ما برای تامین مایحتاج عمومی نیاز به هشتاد میلیارد دلار داریم که باید از طریق صادرات نفت انجام شود. خب. این چه کاری است که ما ابتدا نفت را صادر کنیم و دلار بگیریم بعد دلارها را بیاوریم توی بانک مرکزی آنها را بشماریم و دسته بندی بکنیم و بعد برای واردات اقلام مورد نیاز از خارج کشور ثبت سفارش کنیم و هزارتا کاغذبازی و بریز و بپاش و دردسر بکشیم تا این اجناس وارد گمرکات کشور شود. آیا بهتر نیست از همان اول نفت را بدهیم و کالا دریافت کنیم؟ حالا تنها اشکال کوچکی که این وسط هست این است که کشورهای خریدار نفت ممکن است کالاهای مورد نظر ما را نداشته باشند.

خب. این اشکال قابل رفع هست. ما بیاییم ببینیم کشورهای خریدار نفت ما چی دارند که میتوانند به ما بدهند. مثلا ما میتوانیم به هندوستان نفت بدهیم  مارکبری تحویل بگیریم. البته به همراه آن شیپور یا ساز مخصوص.

خب. شما ببینید با این کار چند تا کار را باهم انجام داده‌اید. هم کاغذبازی و ریخت و پاش‌های اداری را حذف کرده‌اید و هم اینکه کلی اشتغال زایی نیز ایجاد کرده‌اید. دولت باید بیاید و به هر جوان فارغ‌التحصیل دانشگاه که الان بیکار هست و سر کوچه و خیابان دختربازی میکند یک مارکبری و یکی از آن شیپورهای مخصوص بدهد و بگوید برو توی پیاده رو بنشین و کاسبی کن. هم آن جوان از بیکاری بیرون می‌آید و هم مردم سرگرم میشوند.

راه حل دیگر این است که ما بیاییم و به کشورهای خریدار نفت‌مان بگوییم آقاجان!ما اصلا از شما بابت معامله نفت هیچ پولی نمی‌خواهیم. نه دلار میخواهیم نه یورو نه روپیه و نه فیل نه مارکبری و نه هیچ زهرمار دیگه. ما همه نفت‌مان را حاضریم بدهیم به شما و شما مثل یک پیمانکار بیایید مایحتاج عمومی کشور ما را تامین کنید و بطورکلی کشور ما را اداره کنید تا ما فرصت داشته باشیم به کارهای مهم‌تری مثل مدیریت جهان و فرستادن میمون و بزغاله به کهکشانها بپردازیم. اصلا کلید کشور را بدهیم به آنها و خودمان برگردیم توی حوزه‌های علمیه تا به همان بحث‌های شیرین‌مان ادامه بدهیم.