دستاورد ماجرای ملوانان انگليسی چه بود؟

حالا که پرونده دستگيری ملوانان انگليسی به خير و خوشی بسته شد بد نيست کمی در مورد تبعات مثبت و منفی آن بپردازيم.
بنظر من دستاورد اين قضيه را ميتوان از چند بعد مورد بررسی قرار داد.

۱- اولا معلوم شد ورود نظامیان انگلیسی به حریم آبی ایران دروغ محض بوده. جمهوری اسلامی برای روشن شدن وضعیت افراد دستگیر شده در اربیل و بغداد ٬ تحت پوشش مانور دریایی ٬ دو قایق انگلیسی را محاصره و افراد آنرا بازداشت کردند.

۲- معلوم شد که منظور سخنان آقای خامنه​ای در مشهد (که گفته بود اگر دولتهای غربی به زورگویی​های خود ادامه دهند ما نیز دست به کارهای غیر قانونی خواهیم زد) همین برنامه گروگانگیری بوده است.

۳- بار ديگر مشخص شد که اعترافات تلويزيونی در جمهوری اسلامی بی اعتبار است و برای تقويت روحيه طرفداران نظام خوبست و الا همه ميدانند که اين روشها ديگر کهنه شده.

۴- اين ماجرا مشخص کرد که همه تصميمات مهم فقط در يکجا گرفته ميشود و آنهم بيت رهبری است. اصلا خوبی حاکميت يکدست همين است که همه چيز را ميتوان بحساب نظام نوشت. خوشبختانه ديگر خاتمی نيست که يکی به نعل بزند و يکی به ميخ و طوری وانمود کند که فقط عناصر تندرو در سپاه و دادستانی اين کارها را ميکنند و الا مقام معظم رهبری مخالف اينگونه حرکات است و ايشان بی تقصير است.

۵- معلوم شد که اين نظام با تظاهرات بدون مجوز بعضی اوقات برخورد ميکند( مثلا تظاهرات آرام زنان و يا کارگران شرکت واحد) ولی با تظاهرات عده​ای از افراد مجهول الهويه در برابر سفارت انگليس هيچ مشکلی ندارد.

۶- اين ماجرا ثابت کرد که ما نبايد نگران توليد فيلم​هايی نظير فيلم ۳۰۰ باشيم.بلکه آنچه که باعث ميشود چهره ايران و ايرانی در جهان بصورت خشن و وحشی نمايش داده شود همين ندانم​کاريهای حکومت است. اينها با اين کارشان به دنيا نشان دادند که ايرانی​ها گروگان​گير هستند. چند سال بايد بگذرد تا اين ذهنيت از ايرانی عوض شود؟ چقدر بايد هزينه تبليغات کنيم تا به دنيا ثابت کنيم ما ملتی با فرهنگ هستيم و حساب ما با حکومت جدا است؟

۷- اين ماجرا ثابت کرد که گروگان​گيری يک بازی باخت- باخت است يعنی در هرحالتی گروگانگير بازنده اصلی ماجراست. کافی است کمی صبر و تامل کنيم تا اثرات منفی اين جريان را در ماههای آينده ببينيم.

۸- تنها فايده اين ماجرا اين بود که ما کلی خنديديم. از آن جريان اعتراف​گيری بگير تا بدرقه آنها توسط رئيس جمهور محبوب يک مملکت. همه​اش کمدی بود.