نصایح لقمان حکیم به محمود:
آورده‌اند چون «محمود» قصد عزیمت چین بکرد٬ بر محضر لقمان حکیم وارد بشد تا وی را نصیحت بکند و پندها بیاموزد.
و اینک گزیده‌ای از نصایح لقمان حکیم:
ای محمود! بدان و آگاه باش که سفر به چین بسیار نیکو بود بشرط آنکه مثل نیویورک نشود که موجب خسران و وهن ایران و ایرانی همی گردد.
.
ای محمود! زنهار از مردم دیار چین! که یک میلیارد نفوس دارد عین هم!
بطوریکه نتوان آنها را از هم تشخیص داد. همه یک شکل و یک اندازه‌اند و این خود علت اشتباه و خطای تو نشود. پس آگاه باش که با هرکس هر سخنی را باز نگویی و قبل از هر ملاقات٬ از او کارت شناسایی و اوراق هویت بطلب تا موجب شرمساری نگردد.
نقل است وقتی مقام معظم به چین رفته بود٬ رفتگر محوطه فرودگاه پکن را بجای رئیس جمهور چین بر او قالب بکردند این جماعت چشم بادامی!
ای محمود دلبندم! بدان و آگاه باش که در چین هرگز چرت و پرت مگویی و از علاقه مردم چین به انقلاب و رهبری حرفی نزنی که چینی‌یان از دم بت‌پرستند و خوراک آنها سگ و گربه و قورباغه و سوسک است و این سخن‌ها در گوش آنها فرو نرود.
ای محمود! مردم دیار چین٬ سخت کوش و پرتلاشند و دست نیاز به سوی کسی دراز نکرده‌اند. مبادا به آنها وعده و قول بیخود بدهی و مثلا بگویی که دیوار چین را برایتان سیمانکاری می‌کنیم!
ای محمود! حواس‌ات باشد اگر کسی از توی جمعیت با زبان اسپانیویی گفت: محمود٬ محمود٬ این شبهه برتو ایجاد نشود که آنها شیفته تو شده‌اند و میخواهند اسلام بیاورند. بابا جان! آنها از اون هفت خط های روزگارند و میخواهند تو را دست اندازند. اینقدر ساده نباش!
ای محمود! بدان و آگاه باش که بازیهای المپیک پکن تمام شده.نروی آنجا بگویی آمده‌ام تا مشعل المپیک را فوت کنم. اینقدر آبروی این ملت را بیش از این توی در و همسایه نبر!
ای محمود! مبادا بشنوم که در آنجا بخواهی چینی‌های بیچاره را از راه به در کنی و از بیهوده بودن کنترل جمعیت برای آنها حرف بزنی!. لااقل بگذار چینی‌ها زندگی‌شان را بکنند.
ای محمود! سخن بسیار است و وقت ضیق. پس برو و اینقدر وقت ما را نگیر.
آورده‌اند چون «محمود» قصد عزیمت چین بکرد٬ بر محضر لقمان حکیم وارد بشد تا وی را نصیحت بکند و پندها بیاموزد.
و اینک گزیده‌ای از نصایح لقمان حکیم:
ای محمود! بدان و آگاه باش که سفر به چین بسیار نیکو بود بشرط آنکه مثل نیویورک نشود که موجب خسران و وهن ایران و ایرانی همی گردد.
.
ای محمود! زنهار از مردم دیار چین! که یک میلیارد نفوس دارد عین هم!
بطوریکه نتوان آنها را از هم تشخیص داد. همه یک شکل و یک اندازه‌اند و این خود علت اشتباه و خطای تو نشود. پس آگاه باش که با هرکس هر سخنی را باز نگویی و قبل از هر ملاقات٬ از او کارت شناسایی و اوراق هویت بطلب تا موجب شرمساری نگردد.
نقل است وقتی مقام معظم به چین رفته بود٬ رفتگر محوطه فرودگاه پکن را بجای رئیس جمهور چین بر او قالب بکردند این جماعت چشم بادامی!
ای محمود دلبندم! بدان و آگاه باش که در چین هرگز چرت و پرت مگویی و از علاقه مردم چین به انقلاب و رهبری حرفی نزنی که چینی‌یان از دم بت‌پرستند و خوراک آنها سگ و گربه و قورباغه و سوسک است و این سخن‌ها در گوش آنها فرو نرود.
ای محمود! مردم دیار چین٬ سخت کوش و پرتلاشند و دست نیاز به سوی کسی دراز نکرده‌اند. مبادا به آنها وعده و قول بیخود بدهی و مثلا بگویی که دیوار چین را برایتان سیمانکاری می‌کنیم!
ای محمود! حواس‌ات باشد اگر کسی از توی جمعیت با زبان اسپانیویی گفت: محمود٬ محمود٬ این شبهه برتو ایجاد نشود که آنها شیفته تو شده‌اند و میخواهند اسلام بیاورند. بابا جان! آنها از اون هفت خط های روزگارند و میخواهند تو را دست اندازند. اینقدر ساده نباش!
ای محمود! بدان و آگاه باش که بازیهای المپیک پکن تمام شده.نروی آنجا بگویی آمده‌ام تا مشعل المپیک را فوت کنم. اینقدر آبروی این ملت را بیش از این توی در و همسایه نبر!
ای محمود! مبادا بشنوم که در آنجا بخواهی چینی‌های بیچاره را از راه به در کنی و از بیهوده بودن کنترل جمعیت برای آنها حرف بزنی!. لااقل بگذار چینی‌ها زندگی‌شان را بکنند.
ای محمود! سخن بسیار است و وقت ضیق. پس برو و اینقدر وقت ما را نگیر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر