در فضیلت برف پارو کردن:
خوشبختانه فقه جعفری ما یک فقه سیال و پویاست یعنی برای هر چیزی متناسب با شرایط زمان و مکان دستورالعمل خاصی دارد. بطور مثال دروغ گفتن از گناهان کبیره است ولی اگر صلاح باشد گفتن دروغ مصلحت امیز خیلی هم خوب است و ثواب زیادی دارد. ربا و نزول خواری حرام است ولی اگر اسمش را بگذاریم بهره بانکی یا بگذاریم مضاربه اسلامی هیچ اشکالی ندارد و خیلی هم خوب است. مثالها فراوان است که خارج از حوصله بحث امروز ماست.
مثلا همین مقوله برف روبی را در نظر بگیرید.
« برف روبی» هم میتواند از گناهان کبیره باشد و هم میتواند از عبادات و اعمال پسندیده. البته خوبی و بدی هر عمل بستگی دارد به حال مزاجی علما و شرایط جوی روزگار.
اکنون که ما بحول قوه الهی و به مدد امدادهای غیبی موفق شدیم برف جلوی خانه‌مان را پارو کنیم و با این کار مشت محکمی به دهان یاوه‌گویان استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل بزنیم٬ وقت آن فرا رسیده که مستحبات مناسک برف پارو نمودن را مختصرا شرح دهیم:
برف پارو کردن از عبادات خاصه بندگان مخلص خداست و این توفیق الهی نصیب هر کس نمیشود. در روایت آمده است نیم ساعت برف روبی برابر است با هفتاد سال عبادت پروردگار. یعنی نیم ساعت برف پارو بکن و هفتاد سال برو صفا.
یکی از بزرگان میفرمود وقتی بنده‌ای دستش به پارو برود به قصد قربت٬ خداوند در قیامت هفتاد پاروی طلایی را تا دسته به او چیز میکند یعنی عطا میکند.
برف پارو نمودن٬ روزی را فراخ و درد و بلا را از انسان دور میکند.
مستحب است قبل از برف روبی٬ مشتی از برف را برداشته و در داخل تنبان خود بیاندازید تا هیچگاه نشیمنگاه شما در آتش جهنم نسوزد.
در روایت دیگر آمده که ملائک و فرشتگان به هنگام پارو کردن مومن٬ او را از پشت محافظت میکنند تا از هرگونه بلای شیطانی درامان باشد.
مستحب است که موقع پارو نمودن٬ مومن اهن اهن کند. البته نه مثل اهن کردن موقع دستشویی رفتن بلکه همینطوری معمولی اهن اهن کند انشالله مورد قبول پروردگار قرار خواهد گرفت.
و اما یک خاطره هم از مقام معظم رهبری درباره فضیلت برف روبی:
مقام رهبری در یکی از جلسات خصوصی که در محضرایشان بودیم جریانی را تعریف میکردند که واقعا تکان دهنده و بسیار عبرت آموز است.
ایشان میفرمودند قبل از انقلاب٬ زمانی که به عتبات مشرف شده بودند٬ برای اعمال برف روبی به بالای عمارتی رفته بودند. خب٬ بهرحال آنزمان که مثل الان نبود. مقام رهبری میفرمودند من اون بالا مشغول پارو کردن برف پشت بام آن عمارت بودم که یکهو صدای اذان را شنیدم و فهمیدم وقت نماز است. فورا و بدون معطلی از اون بالا پریدم پایین و با کون خوردم زمین که البته بعدا فهمیدم خیلی درد داشت.
خب. ملاحظه میفرمایید که برف روبی انسان را به چه درجه‌ای از تعالی و تکامل میرساند و انچنان نیروی ایمان و زهد و تقوا را در انسان تقویت میکند که موقع نماز خودش را از بالای پشت بام پرت میکند پایین و صبر نمیکند مثل بچه آدم از نردبان پایین بیاید. این است فضیلت پارو کردن برف!
خوشبختانه فقه جعفری ما یک فقه سیال و پویاست یعنی برای هر چیزی متناسب با شرایط زمان و مکان دستورالعمل خاصی دارد. بطور مثال دروغ گفتن از گناهان کبیره است ولی اگر صلاح باشد گفتن دروغ مصلحت امیز خیلی هم خوب است و ثواب زیادی دارد. ربا و نزول خواری حرام است ولی اگر اسمش را بگذاریم بهره بانکی یا بگذاریم مضاربه اسلامی هیچ اشکالی ندارد و خیلی هم خوب است. مثالها فراوان است که خارج از حوصله بحث امروز ماست.
مثلا همین مقوله برف روبی را در نظر بگیرید.
« برف روبی» هم میتواند از گناهان کبیره باشد و هم میتواند از عبادات و اعمال پسندیده. البته خوبی و بدی هر عمل بستگی دارد به حال مزاجی علما و شرایط جوی روزگار.
اکنون که ما بحول قوه الهی و به مدد امدادهای غیبی موفق شدیم برف جلوی خانه‌مان را پارو کنیم و با این کار مشت محکمی به دهان یاوه‌گویان استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل بزنیم٬ وقت آن فرا رسیده که مستحبات مناسک برف پارو نمودن را مختصرا شرح دهیم:
برف پارو کردن از عبادات خاصه بندگان مخلص خداست و این توفیق الهی نصیب هر کس نمیشود. در روایت آمده است نیم ساعت برف روبی برابر است با هفتاد سال عبادت پروردگار. یعنی نیم ساعت برف پارو بکن و هفتاد سال برو صفا.
یکی از بزرگان میفرمود وقتی بنده‌ای دستش به پارو برود به قصد قربت٬ خداوند در قیامت هفتاد پاروی طلایی را تا دسته به او چیز میکند یعنی عطا میکند.
برف پارو نمودن٬ روزی را فراخ و درد و بلا را از انسان دور میکند.
مستحب است قبل از برف روبی٬ مشتی از برف را برداشته و در داخل تنبان خود بیاندازید تا هیچگاه نشیمنگاه شما در آتش جهنم نسوزد.
در روایت دیگر آمده که ملائک و فرشتگان به هنگام پارو کردن مومن٬ او را از پشت محافظت میکنند تا از هرگونه بلای شیطانی درامان باشد.
مستحب است که موقع پارو نمودن٬ مومن اهن اهن کند. البته نه مثل اهن کردن موقع دستشویی رفتن بلکه همینطوری معمولی اهن اهن کند انشالله مورد قبول پروردگار قرار خواهد گرفت.
و اما یک خاطره هم از مقام معظم رهبری درباره فضیلت برف روبی:
مقام رهبری در یکی از جلسات خصوصی که در محضرایشان بودیم جریانی را تعریف میکردند که واقعا تکان دهنده و بسیار عبرت آموز است.
ایشان میفرمودند قبل از انقلاب٬ زمانی که به عتبات مشرف شده بودند٬ برای اعمال برف روبی به بالای عمارتی رفته بودند. خب٬ بهرحال آنزمان که مثل الان نبود. مقام رهبری میفرمودند من اون بالا مشغول پارو کردن برف پشت بام آن عمارت بودم که یکهو صدای اذان را شنیدم و فهمیدم وقت نماز است. فورا و بدون معطلی از اون بالا پریدم پایین و با کون خوردم زمین که البته بعدا فهمیدم خیلی درد داشت.
خب. ملاحظه میفرمایید که برف روبی انسان را به چه درجه‌ای از تعالی و تکامل میرساند و انچنان نیروی ایمان و زهد و تقوا را در انسان تقویت میکند که موقع نماز خودش را از بالای پشت بام پرت میکند پایین و صبر نمیکند مثل بچه آدم از نردبان پایین بیاید. این است فضیلت پارو کردن برف!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر