واقعا امروز روز خوبی بود. یک روز سرنوشت ساز. حضور جوانان ایرانی در خیابانهای تهران و چند شهر دیگر ایران٬ همه تحلیل‌های کودتاچیان را بر هم زد. آقای جنتی در جایی گفته بود: «نگران نباشید ما باید کار خودمان را بکنیم. اینها (یعنی مردم) یکی دو هفته غر می‌زنند بعد همه چیز برایشان عادی میشود و می‌رود تا چهار سال دیگر»
احتمالا این فقط تحلیل جنتی نبود. خامنه‌ای و نوچه‌های سپاهی‌اش هم همین‌گونه تحلیل میکردند که اگر محکم جلوی اعتراضات بایستیم بعد از مدتی مردم دلسرد میشوند و می‌روند به سر کار و زندگی‌شان.
اما حضور شجاعانه مردم بمناسبت دهمین سالگرد فاجعه ۱۸ تیر٬ نشان داد که این تو بمیری از اون تو بمیری‌ها نیست. قضیه خیلی بیخ پیدا کرده و در واقع امروز صدای شکستن پایه‌های این حکومت در همه دنیا شنیده شد.
شوخی نیست حکومتی که دو هفته‌است بطور شبانه روز از طریق صدا و سیما علیه مردم لجن پراکنی میکرد و اعترافات دروغین را بخورد بینندگانش می‌داد. همه روزنه‌های تبادل اطلاعات را بست تا مبادا مردم برای مراسم ۱۸ تیر برانگیخته شوند. از همه ابزارها و اهرم‌ها استفاده کرد تا مردم را بترساند. رادیوی بی‌بی سی فارسی را نیز با خود همراه کرد تا شاید اطلاع رسانی مختل گردد. اما با همه این تمهیدات٬ باز مردم علی رغم همه تهدیدات و علی رغم همه وحشیگری‌هایی که از نیروهای گارد خامنه‌ای دیده بودند٬ باز به خیابانها آمدند و شعارهای تندتری را سردادند.
همه دنیا صدای مردم ایران را شنید. رسانه‌های معتبر دنیا خبر تظاهرات جوانان این مرز و بوم را منعکس کردند. مردم امروز نشان دادند که تهدید و مشت آهنین تاثیری در حرکت جنبش آنها نداشته و می‌روند تا بساط این حکومت نحس را برای همیشه از ایران زمین ریشه کن کنند.
بنظر من تظاهرات امروز سخت ترین مقطع بود برای مردم ایران. تمام توان حکومت همین بود که دیدید. حکومت از هفته‌های قبل خودش را برای چنین روزی آماده کرده بود اما روزهای آینده مناسبت‌هایی هست که مردم بدون اعلام قبلی به خیابانها خواهند ریخت و حکومت آمادگی آنرا ندارد که در همه جا و برای همیشه در آماده باش کامل باشد.
آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت. منتظر روزهای خوش و آفتابی باشید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر