چند نکته از تظاهرات امروز مردم تهران:

۱- حرف‌های هاشمی تقریبا کمی بهتر از آن چیزی بود که انتظارش را داشتیم. او از خامنه‌ای اصلا تعریف و تمجید نکرد و از همه مهمتر چیزی علیه جنبش سبز نگفت. البته هاشمی حضور مردم را در خیابانهای اطراف دیده بود و حساب کار دستش آمده بود. اما در مجموع حرفهایش به نفع مردم تمام خواهد شد تا به نفع نظام.

۲- جمعیت فوق العاده مردم٬ بسیاری را به یاد سالهای اوایل انقلاب انداخت. زمانی که هنوز رابطه مردم با حکومت از هم گسیخته نشده بود. کم کم انقلاب بچه‌های خود را خورد و حلقه‌ خودیها آنقدر تنگ شد تا نماز جمعه تبیدل شده بود به میعادگاه یک مشت پیر و پاتاله و بسیجی‌های جبهه ندیده و مدیرانی که نان سفره شان را از تملق و چاپلوسی بدست می آورند.

۳- برخورد خشونت آمیز رژیم با مردم محدود شده است به زدن باتوم و شلیک گاز اشک‌آور و خوشبختانه از شلیک تیر مستقیم بسوی مردم خبری نیست. این خودش بزرگترین پیروزی برای مردم ایران است که با انعکاس وحشیگریهای گارد ویژه رهبری و لباس شخصی‌ها به جهان٬ و محکومیت آنها در افکار عمومی٬ حکومت را وادار به عقب نشینی کرده‌اند. روز اول تظاهرات خامنه ای دستور کشتن مردم را داده بود ولی حالا گفته فقط مردم را کتک بزنید و مواظب باشید آنها را نکشید آبرویمان برود.

۴- کار موسوی از اینکه در بین مردم نشست و به داخل محوطه «از ما بهتران» نشد کار پسندیده‌ای بود.

۵- راستی خاتمی چرا نبود؟
آها! یادم آمد. کمرش درد میکرد!