آقاجان! این مملکت عجب بکن بکنی شده٬ دور از جون شما!
از اون بالا تا پایین همه جا حرف از اون کارهاست.
مملکتی که رئیس جمهوری انتصابی‌اش به اعضای هیئت دولتش چشم و نظر سوء داشته باشد و بخواهد مثل هلو آنرا بخورد وای بحال ماموران زیر دستش.
لابد توی جلسات هیئت دولت احمدی نژاد و لنکرانی اینگونه با هم پچ پچ میکرده‌اند:
لنکرانی: اِ...آقای احمدی نژاد! چرا اینقدر خودت رو میچسبونی به من؟ زشته همه دارند نگاه میکنند.
احمدی‌نژاد: هیس!...الهی من قربونت برم. الهی که فدای اون لبهای غنچه‌ایت بشم. جلسه رو ولش کن. یواشی بلند شو برو بیرون. منتظرم بشو تا من هم دنبالت میام.
لنکرانی: آقای دکتر زشته. معصیت داره. خوب نیست. برو سراغ اون علی‌آبادی. تپل مپل‌تره!
احمدی نژاد: اوهوی علی‌آبادی خوشگله! بلند شو بیا بشین بغل عمو!
علی‌آبادی:(با ناز و غمزه) چشم آقای دکتر! ولی آخه وضعیتم قرمزه‌ها!
احمدی‌نژاد: ای خاک تو اون سرت! از بس رفتی توی استادیوم و تماشاچی‌ها علیه‌ات شعار شیر سماور دادند که وضع‌ات اینطوری شده! بگذار بروم سراغ همون لنکرونی خودم! این لنکرانی مثل هلو میماند. آدم دلش میخواد همینجوری بخوردش!
هی! جلسه تعطیله. همه بسلامت! بلند شین بروید سراغ کار و زندگی‌تون! لنکرانی‌جون! تو بمان باهات کار دارم.
از اون بالا تا پایین همه جا حرف از اون کارهاست.
مملکتی که رئیس جمهوری انتصابی‌اش به اعضای هیئت دولتش چشم و نظر سوء داشته باشد و بخواهد مثل هلو آنرا بخورد وای بحال ماموران زیر دستش.
لابد توی جلسات هیئت دولت احمدی نژاد و لنکرانی اینگونه با هم پچ پچ میکرده‌اند:
لنکرانی: اِ...آقای احمدی نژاد! چرا اینقدر خودت رو میچسبونی به من؟ زشته همه دارند نگاه میکنند.
احمدی‌نژاد: هیس!...الهی من قربونت برم. الهی که فدای اون لبهای غنچه‌ایت بشم. جلسه رو ولش کن. یواشی بلند شو برو بیرون. منتظرم بشو تا من هم دنبالت میام.
لنکرانی: آقای دکتر زشته. معصیت داره. خوب نیست. برو سراغ اون علی‌آبادی. تپل مپل‌تره!
احمدی نژاد: اوهوی علی‌آبادی خوشگله! بلند شو بیا بشین بغل عمو!
علی‌آبادی:(با ناز و غمزه) چشم آقای دکتر! ولی آخه وضعیتم قرمزه‌ها!
احمدی‌نژاد: ای خاک تو اون سرت! از بس رفتی توی استادیوم و تماشاچی‌ها علیه‌ات شعار شیر سماور دادند که وضع‌ات اینطوری شده! بگذار بروم سراغ همون لنکرونی خودم! این لنکرانی مثل هلو میماند. آدم دلش میخواد همینجوری بخوردش!
هی! جلسه تعطیله. همه بسلامت! بلند شین بروید سراغ کار و زندگی‌تون! لنکرانی‌جون! تو بمان باهات کار دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر