در خدمت و خیانت اینترنت:
این روزها که در داخل ایران٬ اینترنت پرسرعت خلاف شرع محسوب میشود و حتی برای استفاده از همان اینترنت ذغالی هزار بامبول درمی‌آورند٬ دنیا به سرعت در حال توسعه فن‌اوری اینترنتی است.
اخیرا تکنولوژی انتقال اطلاعات پا را فراتر از فیبرهای نوری گذاشته و از خطوط کابل‌های برق برای ارتباطات اینترنت استفاده میکند. یعنی هرجا که پریز برق باشد٬ شما میتوانید از ارتباط اینترنتی بهره‌مند شوید.
این روش مزیت‌های بیشماری دارد که مهمترین آنها سرعت بالا و عدم مشکل قطع و وصل اینترنت است. مزیت دیگر آن این است که هرجا برق باشد٬ دسترسی اینترنت هم خواهد بود. مثلا در یک روستای دورافتاده٬ سرعت اینترنت به همان اندازه است که در مرکز یک شهر پیشرفته.
اما اینها فقط یک روی سکه است. روی دیگر سکه معایب اینترنت است که الحق و انصاف جمهوری اسلامی بخوبی بدان واقف است و بخاطر همان معایب و خطرات است که اینقدر با اینترنت لج است.
خب٬ حالا ببینیم آینده اینترنت چگونه خواهد شد؟
با این اوصافی که گفته شد در آینده نزدیک همه وسایل برقی به شبکه جهانی اینترنت وصل خواهند شد. مثلا شما اگر یک یخچال- فریزی بخرید و به منزل ببرید به محض فرو کردن دوشاخه آن در پریز برق٬ یخچال شما به اینترنت وصل میشود. همینطور من هم اگر یک تلویزیون یا یک جارو برقی بخرم از طریق آنها به شبکه جهانی متصل میشوم.
حالا تصور کنید چه اوضاع قاراش‌میشی بشود!
آدم جرات نمیکند درب یخچال فریزر را یک دقیقه باز کند. به محض اینکه درب یخچال را باز میکنی٬ یکنفر از دوستان قدیمی‌ات در آن گوشه دنیا آنلاین شده و میخواهد با شما چت کند. حالا شما هم عجله دارید و میخواهید هرچه زودتر یک خوراکی از توی یخچال بردارید و بخورید و به سر کارتان بروید ولی مگه طرف ول میکنه؟ هی الکی سوال‌های صد تا یک غاز می‌پرسه. خلاصه اینقدر مجبور میشوید درب یخچال را باز بگذاری تا خراب شود و بیفتی توی خرج.
یا مثلا رفته‌ای توی دستشویی تا ریش‌ات را اصلاح کنی. همینکه ریش تراش را به برق میزنی می بینی چند تا وبلاگ آپدیت کرده‌اند. تا مشغول خواندن آنها میشوی و حواست به مطالب شیرین آنها گرم میشود٬ یک دفعه متوجه میشوی که نصف سبیل مبارک را هم از بین برده‌ای و مجبور میشوی برای اینکه توی محل کار باعث خنده دیگران نشوی یک چسب زخم روی سبیلت بچسبانی که مثلا اپاندیس بوده و تازه عمل کرده‌اید.
یا مثلا توی خانه روی مبل نشسته‌اید و چند تا میهمان غریبه هم دارید. همینکه کلید کولر یا هیتر را میزنید٬ چون این دستگاهها به اینترنت وصل‌اند٬ یکباره یک عالمه ایمیل‌های جور و اجور از کانال کولر میریزه پایین. از همان ایمیل‌های ناجور که مثلا کِرم بزرگ کردن دودول یا دستگاه ویبره و از این جور چیزای بی‌تربیتی.
پس ملاحظه میکنید که دورنمای اینترنت چگونه است؟
به نظر من همان سیاست جمهوری اسلامی در مورد اینترنت بهتر است. آقاجان! اینترنت بدرد نمیخورد. اینترنت آبروی آدم را می‌برد. اینترنت خلاف شرع است مخصوصا نوع پرسرعت آن.
این روزها که در داخل ایران٬ اینترنت پرسرعت خلاف شرع محسوب میشود و حتی برای استفاده از همان اینترنت ذغالی هزار بامبول درمی‌آورند٬ دنیا به سرعت در حال توسعه فن‌اوری اینترنتی است.
اخیرا تکنولوژی انتقال اطلاعات پا را فراتر از فیبرهای نوری گذاشته و از خطوط کابل‌های برق برای ارتباطات اینترنت استفاده میکند. یعنی هرجا که پریز برق باشد٬ شما میتوانید از ارتباط اینترنتی بهره‌مند شوید.
این روش مزیت‌های بیشماری دارد که مهمترین آنها سرعت بالا و عدم مشکل قطع و وصل اینترنت است. مزیت دیگر آن این است که هرجا برق باشد٬ دسترسی اینترنت هم خواهد بود. مثلا در یک روستای دورافتاده٬ سرعت اینترنت به همان اندازه است که در مرکز یک شهر پیشرفته.
اما اینها فقط یک روی سکه است. روی دیگر سکه معایب اینترنت است که الحق و انصاف جمهوری اسلامی بخوبی بدان واقف است و بخاطر همان معایب و خطرات است که اینقدر با اینترنت لج است.
خب٬ حالا ببینیم آینده اینترنت چگونه خواهد شد؟
با این اوصافی که گفته شد در آینده نزدیک همه وسایل برقی به شبکه جهانی اینترنت وصل خواهند شد. مثلا شما اگر یک یخچال- فریزی بخرید و به منزل ببرید به محض فرو کردن دوشاخه آن در پریز برق٬ یخچال شما به اینترنت وصل میشود. همینطور من هم اگر یک تلویزیون یا یک جارو برقی بخرم از طریق آنها به شبکه جهانی متصل میشوم.
حالا تصور کنید چه اوضاع قاراش‌میشی بشود!
آدم جرات نمیکند درب یخچال فریزر را یک دقیقه باز کند. به محض اینکه درب یخچال را باز میکنی٬ یکنفر از دوستان قدیمی‌ات در آن گوشه دنیا آنلاین شده و میخواهد با شما چت کند. حالا شما هم عجله دارید و میخواهید هرچه زودتر یک خوراکی از توی یخچال بردارید و بخورید و به سر کارتان بروید ولی مگه طرف ول میکنه؟ هی الکی سوال‌های صد تا یک غاز می‌پرسه. خلاصه اینقدر مجبور میشوید درب یخچال را باز بگذاری تا خراب شود و بیفتی توی خرج.
یا مثلا رفته‌ای توی دستشویی تا ریش‌ات را اصلاح کنی. همینکه ریش تراش را به برق میزنی می بینی چند تا وبلاگ آپدیت کرده‌اند. تا مشغول خواندن آنها میشوی و حواست به مطالب شیرین آنها گرم میشود٬ یک دفعه متوجه میشوی که نصف سبیل مبارک را هم از بین برده‌ای و مجبور میشوی برای اینکه توی محل کار باعث خنده دیگران نشوی یک چسب زخم روی سبیلت بچسبانی که مثلا اپاندیس بوده و تازه عمل کرده‌اید.
یا مثلا توی خانه روی مبل نشسته‌اید و چند تا میهمان غریبه هم دارید. همینکه کلید کولر یا هیتر را میزنید٬ چون این دستگاهها به اینترنت وصل‌اند٬ یکباره یک عالمه ایمیل‌های جور و اجور از کانال کولر میریزه پایین. از همان ایمیل‌های ناجور که مثلا کِرم بزرگ کردن دودول یا دستگاه ویبره و از این جور چیزای بی‌تربیتی.
پس ملاحظه میکنید که دورنمای اینترنت چگونه است؟
به نظر من همان سیاست جمهوری اسلامی در مورد اینترنت بهتر است. آقاجان! اینترنت بدرد نمیخورد. اینترنت آبروی آدم را می‌برد. اینترنت خلاف شرع است مخصوصا نوع پرسرعت آن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر