نظر به اینکه در عصر و زمانه توسعه تکنولوژی زندگی میکنیم و سرعت انتقال اطلاعات هر روز رکورد قبلی خود را میشکند و در همه زمینهها سرعت حرف اول را میزند اما باید توجه داشت که این سرعت زیاد در همه چیز و در همه جا مناسب نیست از آن جمله سرعت اعترافگیری است.
اگر اعترافگیری از متهم خیلی یواش و کند باشد این خوب نیست چون مردم اصلا یادشان میرود متهم کی بوده و چیکار میکرده.
همچنین اگر اعترافگیری خیلی سریع باشد باز هم خوب نیست چون مایه خنده دیگران میشود و آنهایی که عاقلند در صحت و سقم این اعترافگیری شک میکنند.
یک نمونهاش هم همین اعترافهای آقای ریگی است که از همان لحظه بالا رفتن پلههای هواپیما شروع کرد به اعتراف کردن!
هرچی سربازان گمنام گفتند: حالا برو بالا و بنشین روی صندلیات. بعدا فرصت هست که اعتراف کنی.
الان هواپیما پرواز میکند و ما از پرواز جا میمانیمها.
ولی ریگی میگفت: تا نگذارید من اعتراف کنم از این پلهها بالا نمیروم.
اینقدر اصرار کرد تا آخرش سربازان گمنام گفتند: خب. ولی اینجا سر پلهها خوب نیست. توی در و همسایهها آبرومان میرود. بلند شو بیا توی مستراح هواپیما دوربین هست. همه امکانات هست. آنجا اعتراف کن.
خلاصه اینکه دوستان عزیز!
اگر یک روزی گیر مامورین نظام مقدس افتادید قبل از اینکه بخواهند به شما دستبند بزنند به آنها با لبخند بگویید: بفرمایید این هم سیدی اعترافات من!
سی دی را به آنها بدهید. شما را ول میکنند.
البته یک سی دی خام را هم به آنها بدهید کافی است.