سابقه خیانت آخوندها به ایران و ایرانیان- بخش شانزدهم

یک قاعده کلی درمورد مسلمانها و بویژه شیعیان وجود دارد که میگوید هنگامی که این جماعت در موضع ضعف و ناتوانی و در اقلیت هستند خودشان را به موش مردگی و مظلوم نمایی میزنند و زمانی که احساس قدرت و توانمندی می کنند بسیار چموش و طغیانگر میشوند.
از جمله حوادث تاریخی ناگوار برای شیعیان، حمله نجیب پاشا والی بغداد به کربلا است. اگر از شیعیان بپرسید دلیل حمله عثمانی ها به کربلا چه بود؟ فورا میگویند ظلم و ستم عثمانی ها بوده اما واقعیت چیز دیگری است.
در کشورهای منطقه خاورمیانه هرجا جنگ و بدبختی وجود داشته بدانید پای حماقت چند آخوند در میان بوده است که ما در اینجا سعی می کنیم واقعیت این حادثه را بازخوانی کنیم.

آیت الله العظمی سید علی طباطبائی متولد کاظمین عراق است و از نام آوران فقه شیعه و از نوادگان علامه مجلسی است. او کتاب معتبری در فقه تالیف کرده به نام ریاض و بدین سبب او را صاحب ریاض می شناسند.
او مدتی به اصفهان آمد و مورد توجه شاه قاجار قرار گرفت و سپس به کربلا رفت و در آنجا تشیکلات عظیمی براه انداخت. همانطور که میدانید عراق فعلی در آن دوره جزئی از کشور عثمانی بود که عمدتا سنی مذهب بودند.
جمعیت کربلا اگر چه بیشتر شیعه بودند اما اهل تسنن هم برای خود مسجد داشتند و ماموران دولتی هم که از طرف والی بغداد تعیین می شدند عمدتا سنی مذهب بودند.
از زمانی که این آیت الله طباطبائی به کربلا رفت بدلیل اینکه از اصفهان ثروت زیادی را با خود به کربلا آورده بود، شروع به گسترش اماکن متعلق به شیعیان کرد.

کتابی هست به نام اعیان الشیعه که شرح زندگانی آخوندهای بزرگ شیعه را نوشته است در جلد هشتم این کتاب چنین آمده است:
(اعیان الشیعه، ج ۸، ص ۳۱۵)

صاحب ریاض (یعنی همین آیت الله طباطبائی ) دیوار بلندی دور شهر كربلا در سال ۱۲۱۷هـ . ق. بنا كرد و برای حفظ نظم و رعایت قانون در شهر كربلا، دست به تأسیس نیروی انتظامی زد. ایشان قبیله‌ای از بلوچی‌ها را كه بدنی قوی و روحیه‌ای خشن داشتند در كربلا اسكان داد تا نظم و قانون را حفاظت كنند.
(یعنی عملا شهر کربلا را از سیطره عثمانی ها خارج کرده بود)

زمان مرجعیت ایشان مقارن با فتح هندوستان بود. از این رو، وجوهات اسلامی بسیاری از بلاد فتح شده به دست ایشان می‌رسد كه درهم‌های رسیده به ایشان را با جهت كثرت و فراوانی آنها، تشبیه به تپه‌های خاك كرده‌اند. وی از این وجوهات در جهت خدمات اجتماعی و عام المنفعه استفادة فراوانی كرد و خانه‌ها و باغ‌های زیادی را خریداری و وقف علمایی كه در اطراف كربلا اسكان داشتند مجاور زمین مقدس كربلا نمودند و نیز از همان وجوهات خانه‌های بسیاری را در كربلا خرید.

پس همانطور که ملاحظه میکنید این آخوند ثروتمند همه املاک کربلا را به تصاحب درآورد و عملا حکومت خودمختار تشکیل داده بود.
در کتاب روضه الصفا (روضه الصفا، ج ١٠، ص ٢۶۵) این ادعا را تایید می کند:

"قدرت روز افزون شیعیان در کربلا، باعث شد تا آنان خود را مستقّل از حکومت عثمانی بدانند. علی رضا پاشا، والی وقت عراق نیز که از سال ١٢۴٧ قمری این سمت به او واگذار شده بود، شخصی مسامحه کاربود و بر مردم کربلا آسان گرفته بود و در نتیجه، در غیاب حاکمیت، افرادی از خلا قدرت، سوء استفاده کردند

همچنین در کتابهای تاریخی این نکته آمده است که یکی دیگر از دلائل حمله نجیب پاشا به کربلا این بود که علمای شیعه در بالای منابر سه خلیفه راشدین یعنی ابوبکر و عمر و عثمان را لعنت میکردند و سنی ها را اذیت و آزار و از شهر بیرون میکردند و حتی مسجد سنی ها را به آتش کشیدند.

در قسمت بعد بقیه ماجرا را دنبال خواهیم کرد.